“Oké, vertel.” Je ging er eens goed voor zitten. Straks miste je iets van zijn tips, dan wist je zeker dat je ging falen! Taylor keek je indringend aan en meteen was je weer even helemaal van de wereld. Taylors linkermondhoek krulde omhoog. “Dromerd.” Zei hij tegen je. Jij luisterde niet en verwonderde je nog eventjes om zijn mondhoek. Hoe kan zo’n piepklein stukje Taylor toch zó verschrikkelijk mooi zijn? “Hé, slaapkop! Ik wil je tips geven.” Geschrokken keek je op. “Sorry.” Zei je met een rood hoofd. “Dromerd.” Zei Taylor nog eens, grinnikend. “Eerst wil ik je even zeggen dat je je echt niks moet aantrekken van anderen! Daar bedoel ik mee, niet op de jury letten en al helemáal niet op je tegenspelers!” Je wilde er iets tegenin brengen, maar Taylor was je voor. “Ik meen het. Het helpt echt niet om naar anderen te kijken, daar word je alleen maar onzeker van, geloof me.” Je liet een diepe zucht horen, maar knikte toen omdat je het heel goed begreep. Al wist je nu al dat je je er niet aan zou houden. “Nog iets heel belangrijks: blijf jezelf. Het klinkt heel cliché, maar eh… Ja, nouja, het is gewoon zo.” Plotseling voelde je een huilbui opkomen. Je wist niet waarom, het kwam gewoon zomaar. Voor je het wist gleden de tranen over je wangen. Taylor boog zich geschrokken voorover. “Niet huilen! Heb ik iets verkeerds gezegd? Het spijt me!” Hij sloeg zijn gespierde armen om je heen. Gegeneerd sloeg je je handen voor je gezicht. “He-het is ni-hiks.” Snotterde je. “Ik ben allee-heen zo zenuwa-hachtig!” Je snikte met lange uithalen en bedaarde een beetje door Taylor die zachtjes over je armen streelde. “Het is gewoon zo veel allemaal.” Fluisterde je al iets gekalmeerd. “Die val, het ziekenhuis, de rolstoel, de paparazzi…” Taylor trok zich terug en hield je vast bij je schouders. Hij drukte zijn voorhoofd tegen het jouwe en keek je diep in je ogen. “Maak je geen zorgen, het gaat goed komen. Dat weet ik zeker.” Hij gaf je een tedere zoen op je mond. Even vergat je de gebeurtenissen om je heen en voelde je alleen Taylors lippen op de jouwe. Hartstochtig kuste je hem terug. Deze keer was hij het die zich van je losmaakte. “Ik moet nu naar mijn auditie.” Zei Taylor. “Héel erg veel succes, je kan het!” Nog voordat je hem succes terug kon wensen gaf hij je een laatste zoen op je wang en vertrok.

Reageer (7)

  • TimeTravel

    Idd... Grom! Maar mijn fantasie werkt Gelukkig nog goed! xD

    1 decennium geleden
  • FckThirlwall

    ik ben jaloers op dat meisje(A):$

    1 decennium geleden
  • aneloly

    waarom is hij toch zo mooi? x

    1 decennium geleden
  • Amaryl

    Ik vindem prachtig :O

    Die foto EN je verhaal(A)

    1 decennium geleden
  • Strengthless

    aah, wat ik er wel niet voor over zou hebben om hem te zoenen. ^

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen