I'm Alive -5

Bij de winkel aangekomen zag ik de vier dames nog net staan.Tony stapt uit terwijl hij de deur laat open staan.'Natash, breng wat achter in mijn auto ligt naar weg, laat het zinken in het water of bedenk zelf iets.Zorg gewoon dat ik ervan af ben.Dames, wij gaan binnen kijken of we nog beschadigingen kunnen vinden'. 'Tony, waar is d-'. 'Die gaat weg, net als de jurk waar ik niks meer mee kon bedenken en die nu vernield is'. Zodra ik opvang dat ik word weggegooid lijk ik te breken en weet geen raad wanneer Natash in stapt en de auto start.Zou ik haar iets kwalijk moeten nemen?Zou ik haar angsten aanjagen om mezelf te redden?

De achterklep gaat open en ik zie Natash staan die me even wezenloos aankijkt.'Toch zonde, maar het moet'. Klinkt haar zachte stem en ze reikt naar me uit.Zal ik haar nu laten schrikken, of toch maar stil blijven?Haar handen trekken me naar haar toe en voel hoe ze me lomp optilt en begint te lopen.

Uiteindelijk zie ik dat ze me naar een groot moerassig meer brengt.Ik voel hoe ze me van zich afwerpt en hoe ik in het water belandt.Water raakt de, weinige, scharnieren aan die ik had en merk hoe ik langzaam omlaag gezogen wordt.Twee vinger van mijn linker hand laten los en zinken met me mee.Snel genoeg verdwijnt Natash weer en als ik er zeker van ben spartel ik in het water, grijp naar mijn vingers die ik weer terug vast zet als ik ze heb en probeer mezelf naar de kant te krijgen.