See the glitter in my eyes! #5

Opeens voel ik een warme hand op mijn schokkende schouder en dan liefelijk gestreel over mijn rug.

"Jongen toch. Waarom voel jij je zo minderwaardig?"

Ik lach even sarcastisch en trek mijn neus op.

"Omdat ik op straat leef duh!"

"Ik weet wat jou eens deugd zal doen, een lekker warm bad met veel schuim" zegt Micha opeens.

Ik kijk haar aan en schud mijn hoofd.

"Nee dankje, je hebt al genoeg voor me gedaan, ik moet echt weg nu en..."

"Hush!! Wil je naar Adam Lambert?"

Mijn mond valt open en ik kijk haar verbaasd aan.

"Ik heb je het toch al gezegt dat ik er geen geld voor heb!"

Micha zucht diep en gaat met haar hand door haar lange haren.

"Luister Alex! Ik heb echt geen idee waarom ik je eten gaf of waarom ik je meevroeg naar mijn huis, maar iets diep in mij zegt me dat ik je moet helpen dus alsjeblief laat me je helpen en wees niet zo koppig! Ik heb 2 kaartjes voor het concert van Adam Lambert, normaal ging ik met mijn beste vriendin maar die had zonder mijn weten ook al kaartjes gekocht en dus hebben we er nu 2 teveel. Toen ik je daar zag zitten met die flyer van Adam in je hand wel, vanaf toen wist ik dat ik je moest helpen dus wil ik nu heel graag dat je met me mee gaat oké? En nu ga ik je bad gaan laten vollopen!"

Micha staat recht en loopt door naar boven, mij achterlatend met m'n mond vol tanden en totaal sprakeloos van wat ze me daarnet vertelde.
Zuchtend laat ik me weer achterover vallen. Dit moet gewoon een droom zijn, dat kan niet anders, straks word ik gewoon weer wakker naast die vieze container.
De warmte rondom me en mijn gevulde buik doen me langzaam indommelen en ik zak weg in een heerlijke droom.

Opeens schrik ik wakker van twee warme lippen op de mijne. Langzaam open ik mijn ogen en zie hoe Micha met gesloten ogen over me heen gebogen staat met haar lippen stevig op de mijne gedrukt. Langzaam opent ze haar ogen en als ze ziet dat ik in haar ogen kijk word ze knalrood en springt ze meteen een halve meter van me vandaan.

"S...Sorry...sorry...euhm...je bad is vol!" piept ze.

Grinnikend kijk ik haar na hoe ze zo snel ze kan naar de keuken rent en langzaam sta ik recht en loop achter haar aan.
Micha staat in de keuken met haar buik tegen het aanrecht gedrukt woordjes in zichzelf te mompelen. Ze schrikt wanneer ik mijn hand op haar schouder leg maar toch draaid ze zich niet om en klemt haar handen nog steviger om de boord van het aanrecht.

"Euhm Micha?...Ik denk dat we even moeten praten oké?"


















reacties?
kudo's?


xAlex