34.

‘Ik zal maar eens gaan dan, want het is al behoorlijk laat zie ik.’ Beteuterd kijk ik Tom aan, ik wil nog niet dat hij gaat. Het werd net zo gezellig en om eerlijk te zijn, ik voel me echt wel goed bij hem. ‘Oh, okee dan. Jammer dat je nu al gaat maar ja. Anders zal Bill zich ook afvragen waar je blijft zeker?’ ‘Ja, waarschijnlijk wel ja.’ Tom staat recht en helpt mij dan ook recht uit de zetel. Hij kijkt me lief aan, zoals hij wel al een paar keer gedaan heeft deze middag. Rustig lopen we naar deur en daar geef ik hem nog een lange knuffel voor hij dan echt weg gaat. Ik blijf hem nog nakijken in z’n auto tot ik hem niet meer zie. En daarna draai ik me om terwijl ik naar boven roep: ‘Silke wij moeten praten!!’ Het enige wat ik hoor van boven is wat gemompel. Snel loop ik de trap op en storm haar kamer binnen, maar daar is ze niet. ‘Silke?’ vraag ik dan maar. Geen antwoord. Maar ik hoor wel water lopen. Ik zucht eens diep en loop dan m’n eigen kamer binnen. Daar plof ik neer op m’n stoel en zet m’n laptop aan. Nadat die is opgestart, doorzoek ik m’n nieuwe mails om te kijken of er wat nieuws tussen staat. Tot ik uiteindelijk een van de Bravo tegenkom. Er is 1 onderwerp die me wel aanspreekt: ‘Nieuw in de Bravo: Verrassend nieuws van in de Duitse muziekwereld. Lees alles in de Bravo van morgen.’ Die koop ik dus zeker morgen, want ik ben echt benieuwd wat er allemaal zal instaan deze keer. Opeens merk ik dat er geen geluid meer te horen is in de badkamer, maar wel dat er voetstappen op de gang zijn. Vlug spring ik recht en gooi m’n deur open. Silke kijkt wat verschrikt op, maar moet dan direct erna glimlachen. Waarschijnlijk omdat ik weer 1 of ander raar gezicht trek maar ook omdat ze wel doorgeeft waarom ik haar wil spreken. Ze draait haar om en wandelt direct naar m’n bed waar ze zich gaat opzetten. ‘En waarom wil je me nu zo dringend spreken?’ vraagt ze dan op z’n droge manier en met zo’n schijnheilig gezicht dat het lachwekkend wordt. En al snel begin ik te lachen maar hou meteen op als Silke dan uiteindelijk toch nog begint te vertellen.