94. Rain and kisses.

Het was aangenaam warm in de auto. Bill reed rustig door de straten toen hij plots zijn keel schraapte. Ik keek hem aan. “ Liefje, ik heb een vraagje.” Zei hij. Ik keek hem nieuwsgierig aan. “ Je moet er niet zo veel van verwachten.” Lachte hij toen hij mijn gezicht zag. Ik haalde mijn schouders op. “ Maakt niet uit.” glimlachte ik. “ Heb je zin, om zaterdag middag naar me te komen. Ik heb je mening over iets nodig.” Zei hij mysterieus. “ Mijn mening nodig? Over wat?” vroeg ik. Bill glimlachte beschaamd. “ Wel, ik heb een onlangs een nieuw liedje geschreven, en ik wil weten of je het mooi vind of niet. De jongens vonden het mooi, maar ik zou toch nog jouw mening willen erover.” Zei hij met zijn blik op de weg. “ Vind ik goed hoor.” Glimlachte ik. Ik was nu al nieuwsgierig naar wat het zou gaan worden.

Even later reed Bill de straat in waar ik woonde. De regen was al verminder naar kleine motregen. “ Bedankt om me thuis te brengen.” Zei ik lief en toen ik mijn gordel losmaakte ging ik vlug met mijn hoofd naar zijn hoofd en gaf hem een vluchtig kusje. “ Is dat alles dat ik krijg?” vroeg hij. Ik glimlachte. “ Als je iets meer wilt moet je maar mee uitstappen.” Bill maakte snel zijn gordel los en stapte ook uit. ik liep naar de koffer en deed hem open en haalde mijn rugzak eruit. “ Ik zal die van Friedolien bij ons thuis zetten.” Zei Bill. ik knikte : “ Is goed hoor.” “ Kreeg ik niet nog een kusje?” vroeg Bill en hij probeerde schattig te kijken. ik grijnsde : “ Oeps, bijna vergeten.” Zei ik en ik draaide speels met mijn ogen. Terwijl de motregen op onze gezichten neer kwam drukte ik mijn lippen zachtjes tegen de zijne. Plots voelde ik hoe Bill mijn zijn tong langs mijn lippen streek. Ik opende onbewust mijn mond en voelde hoe onze tongen met elkaar kennis maakte. Ik kreeg koude rillingen van genot. Ik legde mijn hand op zijn heup en voelde hoe Bill zijn handen op mijn onderrug lagen. Heel mijn lichaam stond te tintelen en ik werd draaierig in mijn hoofd.

Bill trok zich terug me met pretlichtjes in zijn ogen aan. “ Ik zie je zo graag.” Mompelde ik en gaf hem nog een knuffel. “ Ik jou ook.” Hoorde ik hem zeggen. Nog steeds was ik duizelig in mijn hoofd van daarnet. Ik liet Bill los en keek naar het huis waarin ik woonde. “ Ik zal dan naar binnen moeten.” Zei ik. Bill knikte : “ Ik kom je dan morgen ochtend halen, rond een uur of 9?” “ Ja, is goed.” Zei ik terwijl ik in zijn prachtige bruine ogen keek. Bill glimlachte en ik zag hem lichtjes blozen. “ Tot morgen liefje.” Zei hij en hij gaf me snel nog een kus op mijn mond. “ Daag!” glimlachte ik en zwaaide naar hem. Terwijl Bill terug in de auto kroop, wandelde ik naar mijn voordeur en deed open. Ik zwaaide nog eens naar hem en zag hoe hij wegreed.