Zwijgen in alle talen *4*

Na een tijdje getokkeld te hebben, zie ik het gezichtje opnieuw verschijnen. Een paar bleke wangen, omringd door een woelige bos blond haar met in het midden twee doordringende groene ogen. Voorzichtig houdt het meisje haar hoofd wat schuin. Haar blik passeert me en staart de fruitschaal aan. Ik schuif het eten wat dichter en bijna onmerkbaar kruipt ze een stukje dichter. Ik neem zelf een sinaasappel en begin die te pellen. Ik hoor hoe ze diep de geur opsnuift. Ik blijf haar aankijken en stop een partje in mijn mond.
"Hmm, dit is lekker joh" zeg ik.
Ze waagt zich nog een stap verder, tot ze vertwijfeld voor de ladder staat. Een dun vingertje, wijst naar de schaal.
"Als je ook wat wilt, zul je naar beneden moeten komen." zeg ik zacht.
Een schuwe reactie volgt. Ik schuif het fuit nog wat dichter en schuif zo voorzichtig mogelijk zelf nog wat achteruit. Ik neem opnieuw mijn gitaar en begin een rustig liedje te spelen. Ik doe net alsof ik hiervoor mijn opperste concentratie nodig heb en kijk enkel vanuit mijn ooghoeken hoe een schriel figuurtje heel traagjes de ladder afdaalt. Stille passen doen de vloer bijna onhoorbaar kraken. Plots wordt het fruit van voor mijn neus geritst en verdwijnt het meisje er weer mee. Enkel, deze keer vlucht ze niet naar boven, maar gaat ze een eindje verderop zitten. De verschillende soorten fruit worden aan een grondige inspectie onderworpen. Ze neemt ze een voor een op en voelt eraan, om er vervolgens aan te ruiken. Eerst aan de beurt om geproefd te worden, is een kiwi. Ze neemt een flinke hap, maar trekt een zuur gezicht waarop de kiwi doorheen de ruimte zoeft. Erna neemt een perzik, een eerste aarzelende beet, gevolgd door een twijfelend gezicht. Maar bij de tweede beet klaart haar vieze snoetje helemaal op. Wanneer er op de pit na helemaal niks van de perzik overblijft, kijkt ze opnieuw in de schaal fruit. Ze laat haar handen over een peer glijden, en ook deze moet er aan geloven. Ze kijkt nog verrukter dan ervoor en eet het fruit met veel smaakt op. Ik schrik, wanneer ze de schaal terug naar mij toe schuift en even vergeet ik verder te spelen. Haar reactie hierop is een bedrukt gelaat en voorzichtig, heel aarzelend strekt ze haar hand uit. Ik speel opnieuw zachtjes verder en wanneer ik na enkele minuten weer opkijk, zie ik dat het blonde kopje slechts een meter meer van me verwijderd is.