35.

35.
'Boeken open op pagina 25.' Zei de leraar Engels. Gosh wat haatte ik dit vak, en niet zo'n klein beetje ook. Nee het was echt het vreselijkste vak die er bestond. Ik kon het wel praten ofso, maar schrijven ? Dat lukte voor geen meter. De leraar begon heel uitgebreid over het hoofdstuk tevertellen maar ik lette niet op. 'Weet u misschien het antwoord op deze vraag ?' Vroeg de leerkracht aan me. 'Eh..' Stamelde ik. Altijd als ik niet oplette -wat ik nooit deed- kreeg ik de beurt -die ik dus heel vaak kreeg- 'Ik weet het niet.' Antwoorde ik. Hij keek me aan met een wat-ben-je-goed-aan-het-opletten-blik. Maar het kon me niks schelen het intresserde me gewoon niks. 'Kom op, nog 1 uurtje na deze en dan is het weekend.' Fluisterde Ryan die langs me zat. 'Dat is 1 uurtje teveel.' Fluisterde ik terug. Ryan zuchte. 'Met jou kun je niks beginnen.' 'Weet ik.' Fluisterde ik greinzend. Ik was echt hopeloos op school. Ik had er altijd al een hekel aan. Ik gingen er alleen heen om mijn vrienden dan vaker tezien. En elk jaar was het weer een wonder dat ik overging. Volgensmij wilde de leraren gewoon niet langer opgescheept zitten met zo vervelend kind. Ghehehe. Over 5 minuten zou de bel alweer gaan, dan hadden we wiskunde. Dat is het enige vak dat ik een beetje kon. Wiskunde is gewoon een geweldig vak, ik kon het teminste en ik zat langs Christian. Beter kan niet, toch ?