Chapter 13 - Live Your Live
Terwijl Charlie het raam open zette, keken Jason en ik elkaar aan. Ik kreeg de neiging om Jason weer te gaan zoenen. ‘Ik ga naar boven’ zei ik tegen Charlie en Jason. ‘Ok’ antwoordde Charlie ‘Ik roep je wel als we straks gaan eten’. ‘Is goed’ riep ik terug terwijl ik al naar boven liep. Ik ging mijn kamer binnen, pakte het boek ‘Evermore’ en ging op mijn bed liggen lezen.
‘Ik ga naar de super markt’ riep Charlie onderaan de trap. Ik hoorde dat Charlie zijn jas aan trok en de deur achter zich dicht trok.
Ondertussen lag ik op mijn buik en was ik nog steeds ‘Evermore’ aan het lezen. Opeens voelde ik twee armen om me heen. Geschrokken keek ik over mijn schouder naar achteren.
‘Goh, laat me niet zo schrikken.’ ‘Het viel toch best mee?’ ‘Dat zeg jij.’ ‘Ja, dat zeg ik’ zei Jason lachend. ‘Wat ben je aan het lezen?’ Ik draaide me richting Jason. ‘Evermore, het is echt een geweldig boek.’ ‘Wat voor een boek is het?’ ‘Een meidenboek’ zei ik lachend door Jason’s reactie.
Jason keek teleurgesteld. Ik vraag me af waarom. Maar om hem op te vrolijken had ik wel een idee. Ik gaf hem een klein kusje. Deze had hij niet zien aankomen waardoor hij een beetje verbaasd keek. Wat me weer aan het lachen maakte. Niet snel daarna kreeg Jason ook een lach op zijn gezicht. Jason ging achter me zitten tegen de muur aan en trok me tegen zich aan. Samen keken we naar buiten, naar de mensen in hun achtertuin. Een vrouw was de was buiten aan het hangen en in een andere tuin waren twee jongetjes samen voetbal aan ’t spelen. We bleven maar naar buiten staren, en staren, en staren……..
Ik voelde iemand tegen m’n schouder tikken. ‘Wakker worden’ fluisterde iemand in mijn oor. Ik opende m’n ogen en merkte dat iemand met zijn hoofd op mijn schouder leunde. Het was Jason. ‘Charlie komt er zometeen aan, hij belde een paar minuten geleden. Hij vroeg of we de tafel alvast konden dekken.’
‘Ok’ zei ik slaperig terwijl ik probeerde op te staan. ‘Kom hier’ zei Jason lachend terwijl hij op stond, me oppakte en naar beneden droeg.
Het was geweldig om zo gedragen te worden, vooral door iemand als Jason. Want dan kan je zo heerlijk tegen hem aan leunen. Helaas leek het tochtje naar beneden maar een paar seconden te duren. Ik had gehoopt dat het nog langer had geduurd.
Toen we beneden in de keuken aankwamen zette Jason me neer. We begonnen samen de tafel te dekken. Jason legde het tafelkleed op tafel, ik zette de borden erop, Jason pakte het bestek en zo dekte we de tafel best snel. Toen we net klaar waren kwam Charlie binnenlopen met twee boodschappentassen. Jason en ik pakte er allebei een en we begonnen de boodschappen op te ruimen. Ondertussen liep Charlie naar de gang om z’n jas op de kapstok te hangen. Toen Charlie weer binnen kwam rook ik een heerlijke geur: Gebakken Kibbeling. ‘Komen jullie aan tafel zitten?’ vroeg hij terwijl hij de kibbeling begon uit te pakken. Jason en ik gingen tegenover elkaar zitten terwijl Charlie de kibbeling verdeelde over de drie borden. We begonnen te eten.
We luisterde naar Charlie die over zijn dag vertelde en Jason en ik vertelde wat over onze dag (alleen dan hadden we een aantal details weg gelaten). Toen we klaar waren met eten zei Charlie dat we naar boven mochten terwijl hij de tafel afruimde omdat we al zo veel hadden gedaan. Jason ging naar zijn kamer en ik naar de mijne. Ik pakte mijn mp3-speler en ik ging weer verder lezen in ‘Evermore’. Toen ik al een tijdje aan ’t lezen was voelde ik mijn telefoon trillen in mijn broekzak. Wie kon dat nu zijn?
‘Slaap je al?’stond er op het scherm van mijn telefoon toen ik het sms’je opende. ‘Ja, ik droom over Damen uit ‘Evermore’ antwoordde ik. ‘Ben ik niet goed genoeg?’ ‘Niet zo goed als Damen’ sms’te ik terug om hem te plagen. Een paar seconden later hoorde ik iemand kloppen op mijn deur en liep Jason naar binnen met een verdrietig gezicht. Ik lachte alleen maar en klopte langs me op mijn bed als teken dat hij kon gaan zitten. Jason ging langs me zitten en we begonnen te praten over allerlei bands zoals: Boys Like Girls, All Time Low, The All-American Rejects, Linkin Park en nog veel meer. Ondertussen had ik mijn computer aangezet zodat we muziek konden luisteren. We bleven maar praten, en praten, en praten,………
Toen klopte er iemand op de deur. ‘Gaan jullie zo slapen?’ hoorde ik Charlie zeggen. ‘Ja hoor’ antwoordde Jason dit keer. We hoorde Charlie z’n kamer binnengaan. ‘Dan ga ik maar slapen’ zei Jason met een lach op zijn gezicht. ‘Is goed’ zei ik ‘Slaap lekker’. ‘Welterusten’ en Jason deed de deur op, liep naar buiten en deed toen de deur achter zich dichts. Ik hoorde dat hij nog even naar de badkamer ging en toen naar zijn eigen kamer. Ik ging ook nog even naar de badkamer en ging toen slapen.
Reageer (2)
YAAAAAH
1 decennium geledenegt GE WEL DIG geschreven!!!!!!
nu lees ik weer snel verder!!!
xxx
ps. ben benieuwd naar je nieuwe plot
Ik ging mijn kamer binnen, pakte het boek ‘Evermore’ en ging op mijn bed liggen lezen.
1 decennium geleden~love that book~
Het was geweldig om zo gedragen te worden, vooral door iemand als Jason. Want dan kan je zo heerlijk tegen hem aan leunen. Helaas leek het tochtje naar beneden maar een paar seconden te duren. Ik had gehoopt dat het nog langer had geduurd.
~so cute <33~
‘Slaap je al?’stond er op het scherm van mijn telefoon toen ik het sms’je opende. ‘Ja, ik droom over Damen uit ‘Evermore’ antwoordde ik.
~oelala:P~
Boys Like Girls, All Time Low, The All-American Rejects, Linkin Park en nog veel meer.
~hell yeah~
en nu ga ik verder lezen:D