22. WTF, Taylor?

Even later zaten jullie met een groot bord eten diep weggezakt in de Froxy-banken. “He-mels!” Zuchtte Taylor, die zichtbaar genoot van zijn ciabatta met ham. “Hadden we gelijk?” Vroeg Félicia hem. “Echt wel!” Antwoordde Taylor, zonder zijn blik van zijn bord af te wenden. Je grinnikte. Nog nooit had je iemand zo verlekkerd zien kijken naar zijn of haar eten. “Well, what’s next?” Vroeg je met je mond vol. Félicia keek je vies aan. “Mond dicht als je eet, schat.” Op dat moment klonk er een schel gerinkel. Taylor wendde zijn gezicht met tegenzin af van zijn ciabatta en pakte zijn mobiel uit zijn broekzak. Hij keek naar de display en rolde met zijn ogen. Hij nam hem op. “Taylor.” Zei hij met een geïrriteerde uitdrukking op zijn gezicht. “Ja. Nee! Nee, helemaal niet! Dag meneer.” Pisnijdig drukte hij zijn mobieltje uit. “Ik kan ook nooit eens rustig van mijn eten genieten…” Mompelde hij kwaad. “Wie was dat?” Vroeg je hem. “Eén of andere gast van een castingbureau die op één of andere manier aan mijn nummer is gekomen. Of ik vanmiddag naar een auditie van ‘Divine’ wil gaan, of zo.” Je mond viel open. “Divine?!” Schreeuwde je keihard door de ruimte. Mensen keken kwaad jouw kant op en je gezicht liep rood aan. “Oeps, sorry.” Je vervolgde je uitroep, maar nu wat zachter: “Taylor, zei je nou echt de auditie van Divine?” “Ja.” Antwoordde hij onverschillig. “Is daar iets mis mee dan?” Ongelovig schudde je je hoofd. “Nee.” Fluisterde je. “Integendeel.” Félicia keek je nieuwsgierig aan, maar toen bedacht ze zich waar jij het over had en ook haar mond viel open. “Wat zitten jullie me nou aan te gapen? Heb ik iets tussen mijn tanden ofzo?” Vroeg Taylor. “Nee.” Zei je. “Nou dan! Vertel eens, wat is er zo bijzonder aan die auditie? Het is er één als alle anderen.” Verrukt schudde je je hoofd en je boog wat over de tafel heen. “Taylor, ken jij de boekenserie ‘Divine’ niet? Ik ben er echt ontzettend verslaafd aan!” Hij schudde zijn hoofd. Hoe vaak jij wel niet gedroomd had om gevraagd te worden voor een casting van een verfilming van je favoriete boekenserie. En nu kreeg Taylor het aanbod, sloeg hij het af! “Ik wist niet dat ze een verfilming gingen maken.” Zuchtte je dromerig en je plofte weer terug in je rolstoel. Félicia porde je in je zij. “Ik heb een idee.” Zei ze opgewonden. Daarna liet ze haar blik op Taylor rusten. “Bel die gast terug.” Beval ze. “Wat? Maar…” “Bel hem! NU!” Félicia had zoveel overtuigingskracht dat Taylor haar niet ongehoorzaam kón zijn.