Here we are

'Hier is het,' zei Liza en bekeek Silas. het had haar veel moeite gekost om Silas in normale kleren te hijsen. Hij had hardnekkig geweigerd een jeans, donkerblauw T-shirt en sportschoenen aan te laten trekken. Hij vond het "heiligschennis", heiligschennis tegenover zijn soort. Pff... Mafkees.
Uiteindelijk had ze hem toch kunnen overhalen volgende kleding aan te trekken;
Een zwarte broek, een victoriaans uitziende bloes die hij had opengeknoopt zodat je zijn bleke, glanzende borstkas zag, daarboven een zwart kostuum vest, zijn lange laarzen had hij aangehouden maar ze zaten goed verscholen onder de broekspijpen en als laatste die ketting met dat kruis dat op zijn borst rustte.
Stiekem vond ze hem wel sexy.
Zelf besloot ze dus maar zich te kleden zodat ze bij hem paste;
Een gemiddeld kort kleedje, lange, zwarte nethandschoenen die tot haar ellebogen kwamen, elegante enkellaarsjes met een dikke zool. haar nek werd gesierd door een leren bandje met daaraan een simpele hanger in de vorm van een vleermuis. En haar lippen hadden de kleur van Silas donkere haar.
Ze leken een gothic koppeltje.
'Ongelofelijk,' zuchtte Silas hoofdschuddend.
'Wat?' bromde Liza toen ze net op de deurbel wilde drukken. De luide klanken die zich door de muren heen drongen, maakten haar nu al nerveus.
'Er zijn meisje die een moord voor me doen en jij staat er zelf bij alsof je m'n hoofd wil af kappen.'
'Een moord?' vroeg Liza met opgetrokken wenkbrauwen. 'Voor jou?'
Silas wierp charmerend een donker lokje uit zijn gezicht, wat Liza erg arrogant overkwam.
'Ja,' zei hij. 'Een moord. Toen ik nog in de 17de eeuw leefde, waren er niet zoveel mannen als ik.'
'En wat waren ze daar dankbaar voor,' murmelde Liza tussen haar tanden. Ze ving een giftige blik op van Silas.
'Liza!' Oef, gered.
Snel draaide Liza zich om en zwaaide vrolijk naar haar aanstormende vriendin. 'Yukka!' riep ze enthousiast. Verbaast zakte haar arm omlaag. Falco liep vlak naast haar.
'Ook uitgenodigd?' vroeg Yukka vrolijk. 'Oh, ben jij hier ook Semtimus?' Silas gaf haar slechts een bevestigend knikje. Het viel Liza op dat Silas altijd stil viel als er andere mensen in de buurt waren.
'Hey, Liza,' begroette Falco haar. 'H-hey,' zei Liza nog steeds stomverbaasd. 'Oh, hoi, Septimus.' Falco's enthousiasme smolt weg als sneeuw voor de zon.
Silas's ogen wijdden zich.
Haastig drukte Liza op de bel. De spanning steeg namelijk zien der ogen.
De deur opende zich met een brede zwaai en de muziek stroomde hen tegemoet.
'Hoi, we zijn er,' lachte Yukka tegen Marijke die hen perplex aankeek. Ze herstelde zich snel. 'Ik zei toch, breng een date mee,' grauwde ze. 'We hebben er een mee,' bromde Liza en ze wilde Silas bij de arm grijpen. Verbaast keek Liza om zich heen toen haar hand enkel in het niets greep.
'Silas?' riep ze verbaast uit.
Marijke lachte hen uit. 'Je moet hen wat beter aan de lijn houden,' proestte ze uit.
'Silas,' riep Liza en dit keer kwam hij wel op dagen. Falco ook. Silas stond er relaxed bij, Falco daarentegen.
Marijke's gezicht vertrok zodra ze de 2 jongens zag.
het was bekend dat Marijke haar zinnen op Falco had gezet, al van in het begin van het schooljaar en zoals Liza eerder niet had durven toegeven: Silas was ook niet mis.
'O-oké, kom binnen.' En als betoverd ging ze opzij.
Kiki en Eline die achter haar stond hapten verrast naar adem. En toen Silas zijn kostuum vest over de kapstok wierp en zijn maanbleke borstkas onthulde, vielen ze bijna achterover.
'HEET!' riepen ze vervolgens met hun blikken op Silas gericht.
'Zie je wel,' grijnsde Silas triomfantelijk.

Mensjes, is een reactie zoveel gevraagd? >.<