{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and thirteen.]

’Tuurlijk,’zei Selena verlegen en ging met Peter mee.Ergens op een heuvel bleef hij staan en ging hij zitten.’Dit is de Aslanberg,’deelde Peter mee.’Ah,’zei Selena,’Leuk om te weten.’Ze keek hem aan.’Wat wilde je zeggen?’’Wel..,’hij greep haar hand vast,’Ik denk dat ik het maar vertel voor Susan,Lucy,Bella en Raven met grove middelen aankomen.Ik kan het ook niet meer verzwijgen,ik heb het te lang verzwegen.Het zou net zo zijn als Daniël bij Edmund en Bella.Ik durfde het niet zeggen,omdat ik dan niet wist wat jou vader dan ging doen,met jou.Ik dacht dat het te gevaarlijk was en dan met die Jake er nog bij...’’Peter,’zei Selena met grote ogen,’Wat wil je zeggen?Je dwaalt af.’’Wel eeuh,’zei Peter en werd vuurrood,’Ik,ehm.Oh neen,dit meen je niet.Ga wèg!’Selena keek hem verbaasd aan maar keek dan ook de richting uit waar hij naar keek.’Susan!Lucy!Bella!Raven!Gabrielle!Edmund en Caspian!’raasde hij,’Hoe kàn ik het nou zeggen als jullie ons zitten te bespieden!Ga iets anders doen,maakt niet uit wat,maar niet hier.Je zult het wel zien.’’Maar,we we..,’zei Susan maar Peter kwam ertussen.’Suus!Ga gewoon weg.Als jullie nog zo doen wìl ik het al niet meer zeggen.’’Oké,oké,’zei Lucy bang en greep zoveel handen als ze kon en trok die mee.’Dat was dat dan,’zei Selena,’Is het dan zo belangrijk.’’Ze weten dat ik het belangrijk vind.’zei Peter,’Ik..,’Zijn stem werd droog.’Het is wel moeilijk te zeggen,zeker voor een jongen.’Selena keek hem nieuwsgierig aan en voelde het brandende verlangen.Peter begon:’Ik..,ik.Ik hou van jou.’