21.

21.
Het was vrijdagmiddag. De cheerleadertrainging was bijna afgelopen. En dat was maar goed ook want ik had nu echt het gevoel of ik doodging. De hele week had ik al spierpijn, maar ik had het er voor over. Toen Chloe een sein gaf dat de training was afgelopen gingen we met zn alle naar de klaadkamers. Even later liepen we de kleedkamer uit. Buiten stonden Ryan en Chaz al tewachten. 'Gaan jullie mee naar mijn huis nog wat chillen enzo ?' Vroeg Ryan. 'Ben je gek ?' Ryan keek mij niet begrijpelijk aan. 'Ik heb vandaag de hele dag getraint en jij vraag na afloop ook nog of ik meega chillen bij jou thuis ?' 'Ja hoezo ?' Vraag Ryan nogsteeds niet begrijpent. 'Ik ben kapot.' Zei ik uiteindelijk maar. Lisa knikte instemment. We liepen met zn alle naar de fietsenstalling en pakte onze fietsen. 'Kun je nog wel zelf fietsen ?' Grapte Chaz. 'Ja, ha-ha.' Toen we op de fiets zaten en we in de straat waar Ryan en ik woonde aankwamen reed ik bijna tegen een auto aan. 'Ik zie het, je kunt heeeeel goed zelf fietsen!' Grapje Ryan. Ik nam de moeite niet eens om iets terug tezeggen. 'Doei.' Mompelde ik nog voor ik mijn huis binnenliep.