See the glitter in my eyes! #3

Geen idee waarom die meid persé wilt weten wat er met me aan de hand is maar een warme maaltijd sla ik zeker niet af.
"Is pizza oké?" lacht Micha.
Ik knik en kwijl al bij de gedachte dat er straks een lekkere warme pizza voor mijn neus zal staan.
We lopen al pratend over koetjes en kalfjes naar het pizzarestaurant en wanneer we binnenkomen kijken de mensen mij vies aan en wanneer we willen gaan neerzitten komt er onmiddelijk een serveerster naar ons toe.
"Meneer, gelieve naar buiten te gaan alsjeblief, we dulden hier geen schooiers!"
Ze zegt het vriendelijk maar ik zie de afkeer op haar gezicht. Ik zucht hoofdschuddend en draai me al om om naar buiten te lopen maar Micha houd me tegen en kijkt de serveerster giftig aan.
"Wij zijn betalende klanten mevrouwtje en als u ons nu niet onmiddelijk een plaats geeft dan zal ik wel even een praatje gaan maken met uw baas, eens zien of die het zo leuk zal vinden dat u betalende klanten weigerd in de zaak!"
Even later zitten we toch neer, niet op de plaats die wij uitgekozen hadden maar ergens in een hoekje waar we/ik niemand zal kunnen storen of tot walging zal aanzetten. Ik voel me hier niet echt op mijn gemak en kijk schichtig om me heen. Ik heb echt het gevoel dat iedereen naar me zit te kijken. De serveerster komt tot bij ons en neemt onze bestelling op. Ik neem een pizza proscuito en Micha een hawai en beiden vragen we een grote cola. Nadat de serveerster weg is kijkt Micha me grijnzend aan en ik voel me nu nog meer op m'n ongemak.
"Mag...mag ik je iets vragen?"
Micha knikt en zet haar ellebogen op de tafel en laat haar hoofd in haar handen rusten terwijl ze me afwachtend aankijkt.
"Waarom neem je me mee naar hier? Ikeuh bedoel het niet kwaad hoor want ik ben heel dankbaar voor deze warme maaltijd maar..."
Zuchtend laat ik mijn hoofd hangen en voel tranen opwellen.
"...Ik ben een zwerver, ik stink een uur in de wind, geen wonder dat ze me er wilden uitzetten, ik verpest iedereen hun eten en ik voel me niet echt op mijn gemak hier"
Micha kijkt me even nadenkend aan en krijgt dan een lach op haar gezicht.
"Kom, dan gaan we naar de kassa, laten we de pizza's inpakken en eten die thuis bij mij op"
"Jamanee da bedoelde ik niet ma..."
"Tututut! Niks te maren, kom maar mee, dan kun je je bij mij ook douchen ofzo als je daar zin in hebt"
Micha is blijkbaar een persoontje die geen nee duld en gedwee loop ik achter haar aan naar de kassa.

Waarom ik me zo laat comanderen door een meid? Geen enkel idee maar toch heb ik het gevoel dat ik haar maar moet volgen.












Wasie goed? Misschien straks nog een deeltje kweenie zal wel zien.

Reacties en kudo zijn zeer welkom(A)