Een leven vol leugens. (hp storie) deel 12.

De SLIJMBALlen kwamen eraan. Omber was tot schoolhoofd benoemd. Er was geen opstand, totdat Fred en George Wemel haar zat waren. Ze lieten vuurwerk door de hele school heen los en vlogen weg op hun bezems. Dit was erg opwindend, maar toen kreeg Harry weer en visioen. Hij wou naar de kamer van Omber, om te kijken of Sirius thuis was. Maar voordat Harry de haard kon gebruiken, stormde Omber binnen. Ze had bijna de cruciatusvloek gebruikt, maar dankzij Hermeliens mooie redding net niet. Ik speelde mee. ‘Hermelien, we hadden beloofd niks te zeggen over…’ Ik knipoogde naar Hermelien. ‘Waar wat is?’ Vroeg Omber. ‘Het wapen dat we van Perkamentus moesten maken.’zei Hermelien. Ze liet ons drieën voorgaan. Hermelien bracht ons naar het verboden bos. Toen kwam Omber erachter dat er geen wapen was. ‘Weet je.. ik haat kinderen.’zei ze. Toen schoot een pijl vlak over haar hoofd. Centauren. Toen kwam een reusje aangeklotst, die Harry en Hermelien kende. ‘Groemp.’fluisterde Harry in mijn oor. Omber werd meegenomen door de Centauren. Ik glimlachte. ‘Ik had toch gelijk met Waarzeggerij?’zei ik tegen Harry en Hermelien. Lachend liepen we terug. We kwamen Ron, Loena, Ginny en Marcel tegen. We besloten om naar het ministerie te gaan, waar Harry dacht dat Sirius was. Met behulp van Terzielers kwamen we daar aan.

We kwamen eerst in het Atrium. Harry ging ons voor naar het Departement van Mystificatie. We kwamen in een hal met allemaal glazen bollen, die ik herkende als profetieën. We liepen tot aan rij 97. Daar was niemand. ‘Harry, op deze staat je naam.’zei Marcel plots. Harry pakte de bol om hem te bekijken. ‘Goed zo Potter. Geef die profetie nu maar aan mij.’
‘Waar is Sirius?’vroeg Harry. ‘Je zult moeten inzien wat nep is en wat echt.’ Ik herkende zijn gezicht. Het was Lucius Malfidus, de vader van Draco. ‘Geef me nu die profetie.’