25.

*Next day
Friedolien ligt nog in haar bed wanneer ik een ontbijtje voor haar maak. Mijn gsm gaat en op het schermpje staat “Bill<33”. Meteen neem ik op. 'Hallo met Silke Evans.' 'Silke! Bill Kaulitz hier.' mijn wangen kleuren meteen rood, al goed dat hij het niet kan zien. 'Hé Bill, waarom bel je?' 'Uhm, nou, ik vroeg mij af of we zo meteen iets leuks kunnen gaan doen?' 'Ja, klinkt tof. Wat had je zoal in je gedachten?' 'Nou, ik dacht dat het fijn zou zijn als we samen iets kunnen gaan eten en ik je dan trakteer op een wandelingetje in het park?' 'Uhm, ja dat klinkt heel leuk.' 'Okay tof, ik kom je over een uurtje ophalen.' 'Okay! Tot straks!' 'Tot straks.' Ik leg met een brede lach op mijn gezicht neer en slaak een verliefde zucht. Ik loop met Friedoliens ontbijt naar boven en zet het op haar nachtkastje. 'Dankjewel.' 'Uhm, zusje...' 'Ja Silke? Wat scheelt er?' 'Ik ga zo meteen uit eten, als je dat niet erg vindt.' 'Met wie dan wel? Als ik vragen mag.' 'Bill...' er verschijnen lichte blosjes op mijn wangen. 'Kaulitz?' ik knik. 'Oh mijn god. ZIJN JULLIE VERLIEFD!!!!' vraagt Friedolien met een grote glimlach op haar gezicht en haar ogen staan glinsterend van nieuwsgierigheid. 'Nee, we willen elkaar gewoon wat beter leren kennen.' 'Jaja, en ik moet dat geloven?' 'Ja!' 'Okay okay, het is al goed. Maar toch ben ik er zeker van dat er van beide kanten gevoelens zijn.' 'Oh hou je kop, wijsneus!' 'Friedolien lacht en ik loop naar de badkamer douche me zeer snel, droog me af, föhn me haar, doe men ondergoed aan en daarboven een simpel zwart kleedje, doe wat foundation op, licht zilveren oogschaduw, een potloodlijntje en wat mascara, laat mijn haar gewoon in krullen, doe zwarte ballerina's aan en een witte ring en ketting en met een witte klepspeld mijn froufrou naar achter. Ik bekritiseer mezelf nog eens en beslis dat ik er redelijk goed uitzie wanneer net de bel gaat. Ik ren naar beneden en trek de deur meteen open. Bill staat daar met een lief lachje op zijn gezicht en met een roosje. 'Oh mijn god! Bill zo lief!' 'Dat ben ik soms wel eens.' lacht hij lief en geeft me de roos. Ik neem vul snel een dun vaasje met water en zet de roos erin. 'Klaar om te vertrekken, mevrouw Evans?' 'Natuurlijk, meneer Kaulitz.' en ik pak mijn handtas roep naar Friedolien. 'Ik ben weg! Tot vanavond!' haak mijn arm in die van Bill en volg hem naar zijn auto.