17. Truth or Dare

“Ja…” Fluisterde ze mysterieus. “Dat vertel ik je nog wel.” Ze zweeg, maar bedacht zich toen iets: “Ik heb iets van je te goed, toch?” “Ja.” Zei je gedecideerd. “Tuurlijk.” Ze pakte je hand beet. “Beloof je me dan dat je doet wat ik zeg, als ik dat wil?” Daar moest je eventjes over nadenken. “Ja.” Antwoordde je toen. “Ik heb je laten stikken, dus ik moet het goedmaken.” Félicia kreeg nu een akelige grijns op haar gezicht. “Alles goed, Félies?” Zei je wantrouwend. “Je laat me toch niet zoiets stoms doen? Zoals in mijn nakie over straat lopen, ofzo?” Félicia’s enge grijns verdween en ze lachte. “Hahaha, nee, gekkie! Waar zie je me voor aan? Zo vreemd ben ik ook weer niet.” Dat laatste zei ze wat pruilend. Nu was het jouw beurt om te grijnzen. “Nou, dat weet ik zo nog niet. Weet je nog, die ene klassenavond vorig jaar?” Félicia wist meteen waar je het over had en ze barstte in lachen uit. “Je bedoelt dat incidentje met Rowan?” Nu proestte ook jij het uit van het lachen. “Ja.” Vorig jaar hadden jullie een klassenavond gehad en hoe origineel ook, jullie gingen met de hele klas ‘Truth or Dare’ spelen. Félicia had een Dare-vraag voor Rowan moeten verzinnen. Rowan was echt een eersteklas nerd. Vraag hem waar de afkorting RAID voor staat en hij weet het (als jullie bolleboosjes willen weten wat het betekent, RAID staat voor Redundant Array of Independent Disks, dankjewel internet! ). Maargoed, Félicia moest dus een Dare-vraag voor Rowan verzinnen. Je kon het je nog heel goed herinneren: Félicia had zo’n lol over het ideetje dat ze had en de hele klas werd nieuwsgierig. Je zag dat Rowan het stervensbenauwd kreeg, en je gaf hem groot gelijk. Zelfs in zijn ergste nachtmerries kwam nog niet voor wat Félicia van hem ging vragen. “Haha! Ik kan me nog goed voor de geest halen dat hij me vol afschuw aankeek toen ik zei wat ik van hem verwachtte.” Zei Félicia hikkend van het lachen. Je wist dat je op dat moment verschrikkelijk medelijden met hem had gehad, maar als je erop terugkeek was het ontzettend grappig.