23.

Ik zit nog met Bill in de zetel als Friedolien al naar boven is. Mijn hart raast als een gek, ik heb het gevoel dat ik in brand sta, maar er komt niets tussen de handen van Bill en mij in. Hij vertelt verhaaltjes over zijn broer en zichzelf. Ik lach. Niet dat ik er echt met mijn gedachten bij ben, want zijn gezicht en ogen leiden me steeds af, maar ik lach. Telkens op het juiste moment. Bills gezicht is ontzettend dicht tegen het mijne, waardoor ook zijn lippen niet ver van de mijne zijn. Ik moet mij sterk inhouden om ze niet op de zijne te plaatsen. 'Ik moet dan maar eens naar huis.' klinkt er uit Bills mond. Ik kijk op de klok en zie dat het al 18u is. 'Wauw, de tijd ging snel.' lach ik verlegen. 'Ja, inderdaad. Dat komt omdat ik met jou in gezelschap ben.' Ik krijg een heel rood hoofd. Bill kust mijn wang, maar doordat ik mijn hoofd net draai, beland die op mijn mond. Hij trekt zijn hoofd verlegen weg. 'Het spijt me.' 'Nee, het spijt mij.' ik bijt op men lip en kijk Bill diep in zijn ogen aan. Zonder dat ik het besef, komen Bills lippen weer de mijne bedekken en dit keer kus ik terug. Heel voorzichtig begint de kus op gang te komen. Bill armen liggen nu om mij middel en mijn armen rond zijn nek. De kus begint vuriger te worden en onze tongen beginnen nu ook aan een hevig liefdesspel. Niemand kan dit moment beschrijven. De chemie die tussen ons hangt is van onschatbare waarde. Niemand zelfs ik niet, kan vertellen hoe dit nu voelt. Veel te vroeg, houdt Bill op met onze eerste echte zoen. 'Nu moet ik echt gaan.' fluistert hij in mijn oor, waarna een klein kusje op mijn mond komt. 'Beloof je te smsen?' 'Ja, dat beloof ik.' Ik stap met Bill naar de deur en kus hem daar nog lang. Dan geven we elkaar nog een knuffel en vertrekt Bill. Ik loop dan naar boven als ik hem heb uitgezwaaid en ga Friedoliens kamer binnen. 'Heb je zin in pizza?' vraag ik met een rood hoofd, tot ik mijn zusje zie zitten. 'Oh mijn god, niet weer.' zeg ik en ik loop naar haar toe en neem haar in me armen. 'Vertel me wat er is alstublieft.’