Talking Objects by Lola J. -Maurice, Martinus, Henrey en Martinus.

Er was eens een bureaustoel, met de toepasselijke naam Martinus. Martinus had een vriend, zijn naam was Maurice. Maurice was een snor. Een zwarte, Franse krulsnor. Martinus en Maurice waren dikke vrienden, tot op een dag Martinus een nieuw vriendje kreeg. Henrey de kam. Náchtenlang lagen Henrey en Martinus de liefde met elkaar te bedrijven. Ookal gaat dat vrij moeilijk, met een kam en een bureaustoel, maar dat is niet het punt. Maurice was alleen, en liet een lange, zwarte lok over zijn krul in zijn snor groeien. Hij kocht ook scheermesjes, en deed make-up op. Maar hij huilde zo veel, dat het uitliep. Henrey en Martinus waren zo druk bezig met elkaar, dat de enorme verandering van Maurice er niet tot deed. Dus Maurice zocht een nieuwe vriend. Beter, groter, sterker dan Martinus de bureaustoel. Hij kwam uit bij een klein, fragiel muntje dat maar één eurocent waard was. Zijn naam was ook Martinus. De twee werden beste metgezellen, en er was weer vrede in het huis. Helaas leefden deze objecten niet lang en gelukkig. Martinus stikte door één of andere oversized kont, Henrey brak af, Martinus de één eurocent werd uitgegeven, en Maurice geschoren. Ironisch genoeg door de scheermesjes die hij zelf had gekocht.