After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-35-*

"Geef me dan maar eens snel een snoepje." zegt Tom nog steeds speels.
Ik grinnik en rommel in mijn tas. “Hier Tommie, een snoepje voor je.”
"Dankjewel." zegt Tom overdreven blij en eet het snoepje op. "Maar nu wil ik nog steeds zien wat je aan het tekenen ben." zeg hij en probeert weer op het blad te kijken.
Ik grinnik en kijk hem aan. “Even wachten.”
Tom ziet me nog wat op het papier zetten en draait het dan naar hem toe. Hij ziet een zwart-wit tekening. Ik heb overduidelijk Tom en mezelf getekend met een hartje ertussen waarin een uitroepteken en vraagteken in staan. Ik grinnik. “Nou, hoe vind je het?”
"Mooi, heel mooi. Je kan mooi tekenen." zegt Tom. Toch ergens ziet Tom dus dat hij nog kans heeft om een kans bij me te maken. Ik glimlach en leg de tekening op mijn tafeltje. Tom twijfelt of hij moet vragen of ik er iets mee bedoeld. Natuurlijk is hij niet gek, maar hij wilt het gewoon uit mijn mond horen. Ik grinnik en kijk Tom aan. ‘Ach ja, ik heb haar al kunnen zeggen dat ik haar leuk vind dus kan ik dit ook. Hoe gênant het eigenlijk ook klinkt om het te vragen.’ Denkt Tom bij zichzelf. "Bedoel je er iets mee, met die tekening?" vraagt hij voorzichtig.
Ik kijk hem aan en een glimlach siert mijn mond. Afwachtend kijkt Tom me aan. Ook op zijn gezicht verschijnt er een glimlach. "Dat weet je best, Tom."
"Weet ik ook wel. Maar ik wil het gewoon uit jouw mond horen." zegt hij en schenkt me een lieve glimlach toe.
Ik grinnik als een klein meisje die enorm verlegen lijkt. Lachend kijkt Tom me aan. “Ik vind je enorm leuk.” glimlach ik.
"Waarom zei je dat daarnet dan niet. Je wilde niet weten hoe het voelt om geen antwoord terug te krijgen als je iemand net verteld dat je diegene leuk vind. En zeker voor mij. Ik word gewoon niet zo snel verliefd op ieder meisje die ik langer dan een dag/nacht bij me wil hebben."
Ik bloos. “Ik was even in een andere wereld.” Tom knikt en weet even niets meer te zeggen. “Ik was in een andere wereld, een wereld die om jou draaide.”
Tom ziet mijn wangen lief, zacht rood kleuren. Een glimlach komt er op zijn gezicht en hij drukt een kusje op mijn lippen. Ik zoen hem zachtjes terug. Iets zekerder gaat Tom me zoenen en schuift dichter naar me toe. Mijn tong voelt hij tegen zijn lippen aan. Maar al te graag opent Tom zijn mond. Ik onderzoek voorzichtig zijn mond. Tom glimlacht een beetje en laat me mijn gang gaan. Tom speelt maar al te graag met me mee. Ik raak heel af en toe zijn piercing. Tom gaat nog steviger zoenen en duwt me zachtjes achteruit. Hij voelt zichzelf enorm opgewonden maar dat laat hij niet merken. Hij wil mij bij zich houden. Mij niet kwijtraken omdat hij te snel gaat. Dus Tom houdt wel een beetje afstand. Hij stelt voor zichzelf vast dat ze niet verder gaan dan zo zoenen. Misschien vind ik het helemaal niet erg, maar Tom houdt zich in. Langzaam maakt Tom zich los van mij. Ik laat een klein geluidje uit mijn mond komen en kijk hem meteen aan. Langzaam opent Tom ook zijn ogen en ziet mijn mooie, groenblauwe ogen. Ik glimlach en kijk hem enorm lief aan. Tom glimlacht terug en drukt nog een kus op mijn lippen.
Ik grinnik. “Je bent een enorme lieve jongen.”
"En jij een nog liever meisje.”