After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-32-*

Ik zucht en denk na. Waarom ben ik dom en ben ik niet eerlijk? Ik pak mn mobiel en sms Tom. Ik kijk naar mn mobiel en blijf na denken. Ik kan dit gewoon niet!! Ik pak me vest en ren het huisje uit! Ik wil alleen zijn. Laat niemand me achterna gaan. Ik ren door wat straten. Ik zou niet weten waarheen. Alles is nieuw voor me. Vermoeid laat ik me op een bankje voor een gesloten winkelcentrum neervallen. Waar ben ik? Ben ik nu echt de weg kwijt? Slim gedaan, Xavina! Vele gedachten gaan weer door mijn hoofd, word dit een leugen? Ik zucht en sta weer op en loop over de straat. Ik let nergens op. Ik wil niet weer gaan liegen. Dat mag gewoon niet. Maar wat moet ik dan. Durf ik wel de waarheid te gaan spreken. Ben ik soms bang voor de waarheid? Ik zucht diep. Met mijn gedachten loop ik verder en let niet op het verkeer. Veel getoeter gaat langs me heen. Ook al het gescheld hoor ik niet. Het enige wat er door mijn hoofd gaat is de zin die Tom mij zei. 'Het was gisteravond gewoon hartstikke leuk en ik denk dat ik verliefd op je ben.' Ben ik ook verliefd op hem? Of is het voor mij niet meer dan alleen vrienden. Ik loop dwars over de straat heen. Ik heb het niet in de gaten. Alles gaat langs me heen. Ergens besef ik wel dat ik levensgevaarlijk bezig ben. Maar dat boeit me nu even niet. Het belangrijkste voor mij is nu even uitzoeken hoe het nu allemaal zit. Ik loop dwars over een drukke weg. Een auto toetert hard, maar ik hoor het niet. Ik loop door totdat ik eens om me heen kijk. Fijn, nu weet ik de weg dus helemaal niet meer. Ik begin te rennen en ik ben best verdrietig! Ik zucht en ren door. Totdat een auto me volop raakt.
Het enige wat ik nog merk is dat ik op de grond val en iemand wat hoor roepen. Ik val half weg en hoor vage geluiden. Ik vecht om niet flauw te vallen. Het vechtend kost veel moeite en langzaam raakt mijn kracht op. Ik hoor mensen praten en vanalles tegen me zeggen. Ik versta er niets van en kan ook niet praten. Langzaam voel ik al het leven in mijn lichaam weg stromen. Ik probeer bij zinnen te blijven, maar daar heb ik de kracht niet meer voor. Totdat ik echt helemaal weg ben.