After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-28-*

Bill zucht en gaat zitten op de bank. Waarom wilt Tom nu niks vertellen. Wat zal er toch zijn? Bill kijkt richting mij. Voorlopig heb ik, en de rest ook nog niet door, dat Tom er niet bij is. In ieder geval. Als ze vragen naar Tom, dan zegt Bill het wel dat hij naar de repetitieruimte is. Ze zijn nu toch te druk met praten. Bill pakt zijn bord op en pakt nog wat lasagne. Hij eet het op. Nog niemand vraagt naar Tom, gelukkig. Zelfs ik niet.
Tevreden legt Bill zijn bestek neer op zijn bord. "Het eten was heerlijk, Gus." zegt hij.
Gus glimlacht trots. Ik zit binnen en zit even achter de laptop van Gustav. Als Bill langs loopt, ziet hij dat ik behoorlijk wat e-mails in mijn inbox heeft staan. Zo te zien ook nog allemaal van dezelfde persoon. "Zo, dat zijn er veel." zegt hij terwijl hij achter me gaat staan.
"Yep, en allemaal van mijn moeder. Dat mens heeft nog echt niet door dat ik niets meer met haar te maken wil hebben."
Bill knikt. “Problemen met je moeder, meisje?”
“Hmm, ja heel erg eigenlijk. Ik heb in een brief laten weten dat ik naar Duitsland ben verhuisd. Ik heb niets gezegd toen ze aan kwam rennen toen ik het vliegtuig instapte, terwijl ik haar wel degelijk hoorde. En heb al haar telefoontjes genegeerd.”
"En wat ga je er nu aan doen. Het is en blijft je moeder."
Ik knik even en ga weer verder. Bill loopt door naar de tuin en gaat bij Gustav en Georg zitten. Hij babbelt wat mee, maar echt boeiend vind hij het niet. Bill schrikt als hij zijn telefoon voelt trillen in zijn broekzak.