After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-24-*

Ik zie een mooi huis van licht bruine stenen, erg mooi! Ik ben benieuwd wie mijn buren zijn. Blijkbaar rijke mensen. Ik had het kleinste huis van de straat en ik vond hem al behoorlijk groot. Ik zie dat er een deur in mijn hek zit. Toch word ik nieuwsgierig. Ik twijfel of ik de deur open moet doen. Ik doe het gewoon! Ik pak de klink vast en loop op het huis af. Ik kijk even om me heen. Niks te zien, volgens mijn? Ik spiek door de glazenraam. Ook daar valt niets te zien. Hmmm zal hier niemand wonen? Er staat wel een BMX-fiets in de tuin. Ik besluit maar weer terug te gaan en loop mijn eigen huis weer binnen. Ik zucht en plof op de bank, nu de taxi maar?
Ik pak mijn mobiel en zet hem aan. 35 gemiste oproepen van mijn moeder, 27 van mijn vader. Ik besluit morgen maar een nieuwe simkaart te kopen. Dan kunnen ze me in ieder geval niet meer lastig vallen. Ik toets het nummer van een taxibedrijf in en laat een taxi hierheen komen.
Na een paar minuten staat de taxi voor de deur, hij brengt me naar het hotel en brengt me ook weer thuis. Ik pak al me spullen uit de hotelkamer, ik lever de sleutel bij de receptie in en betaal. Daarna loop ik weer naar buiten waar de taxi op me staat te wachten. Mijn koffers leg ik in de achterbak. De taxi brengt me veilig thuis. Ik stap uit en gooi alles boven in de slaapkamer. Dit keer staat er bij het andere huis een auto. Ik heb de kracht niet om te gaan kijken. Zuchtend laat ik me op de bank neervallen en sluit mijn ogen. Ik vergeet alles om me heen, zelfs de deurbel die gaat
Ik draai me op mijn zij en val even later in slaap.