After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-17-*

Tom haalt de riem uit de gangkast houd hem omhoog. Blij blaffend komt Scotty naar hem toe gerend. Eigenlijk heeft Tom helemaal geen zin om hem uit te gaan laten. Het is immers al 11 uur. Hij is moe en wilt eigenlijk niet meer naar buiten toe.
Normaal is Bill of mama het die het doet. Nee, nu offert Tom zich zelf eens op.
Zuchtend maakt hij Scotty aan de riem vast, trek zijn jas aan en loopt nog even naar Bill toe. "Ik ben Scotty uitlaten."
"Ja, tot zo." zegt Bill terwijl hij Tom toelacht. Hij lach terug en ga op weg om Scotty uit te laten. Ze lopen over het paadje. Heerlijk, die frisse lucht. Snel loopt Tom een rondje met Scotty. Eenmaal thuis hangt hij zijn jas op en loopt de woonkamer in. Daar zit Bill nog steeds voor de televisie. Tom laat zich naast hem neervallen en leunt weer tegen zijn schouder aan. Toch spookt die ene zin van Bill door zijn hoofd. 'Maar je kijkt... raar.' Elke keer weer hoort hij die zin door zijn hoofd gaan. Normaal was hij nooit zo close naar hem toe. Natuurlijk lag hij wel eens tegen hem aan en gaf hij hem een dikke knuffel of een zoen op zijn wang. Maar nu voelt het anders. Op de een of andere manier lijkt Tom zijn broertje nu nodig te hebben. Zo voelt het in ieder geval. Hij zou alleen niet weten waarvoor hij hem nodig heb.
Tom zucht en staat op. “Ik ga slapen.” Sloffend vertrekt hij richting zijn slaapkamer. Wat is er nu met de beruchte Tom Kaulitz?