After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-12-*

Ik kijk nog even rond en ik geniet van het weer. Aangekomen bij het hotel gooi ik m'n balkondeuren open en laat de frisse lucht binnen waaien. ‘Wat is het heerlijk om een leventje zonder een vervelend zusje en zeurende ouders te leiden!’ Terwijl ik eigenlijk nog maar een paar uur weg ben. En... ik heb nog tegen niemand gelogen! Het geeft me een geweldige kick om het zo van mezelf te kunnen horen. Ik heb gewoon niet tegen die jongens gelogen! Even heb ik een energiekick en spring de hele kamer rond. Daarna laat ik me vermoeid op de bank vallen en werp een blik op de klok aan de muur. Half 6. Damn, nog een uur voordat ik kan gaan eten. Ik besluit me maar even te gaan douchen. Tenslotte had ik daar vanochtend geen tijd voor. Gek eigenlijk, aan het begin van de dag wordt je wakker in je eigen bed in Portugal en aan het eind van de dag zit je gewoon in Duitsland, waar je gaat wonen. Dan bedenk ik ineens dat ik nog dat briefje van Tom in mijn broekzak heb. Ik haal hem eruit en vouw hem open. Daar staat zijn mobiele nummer in een moeilijk leesbaar handschrift geschreven. Ik probeer het te ontcijferen. Sjeezus wat een irritant handschrift!. Maar wat wilt die Tom ermee berijken? Dat ik hem bel? Na een tijdje heb ik het dan eindelijk en voer hem maar gelijk in mijn mobiel. Ik kijk wel of ik hem nog bel. Voor nu laat ik het even zo. Ik gooi mijn kleding op mn bed en spring onder de douche.
Ik geniet van de warme stralen over mn lichaam. Geen leugens! Helemaal niks aan me hoofd. Genietend denk ik over een leven in Duitsland na. Tot nu toe zijn er nog geen tegenslagen geweest. Dat is mooi. En ook al komen er tegenslagen. Ik ga ze overleven. Daar word ik alleen maar sterker van. Ik zal er alles aan doen om niet meer te gaan liegen tegen anderen.
Ik zet de douche uit en begin me zelf af te drogen. Ik trek iets gemakkelijks aan, wat lekker zit! Met een diepe zucht plof ik op de stoel op het balkon. Het zonnetje schijnt op mn bolletje. Even geniet ik van de warme zonnestralen die de zon geeft. Toch merk je dat het avond aan het worden is. Mijn rommelende maag verbreekt de stilte die er is. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het kwart voor 7 is. Ik besluit maar om wat te gaan eten beneden in het restaurant.
Het is er al aardig druk. Vele oude mensjes zitten er. Ik voel me hier niet echt thuis! Ik pak een bord en begin de borden te lezen. Patat? Pasta? Iets Duits eten. Hmm wat wordt het? Ik twijfel tussen spaghetti en braadworst. Op mijn gewicht hoef ik toch niet te letten, want ik zit nog steeds tussen mager en gemiddeld in. Daarom besluit ik maar braadworst met brood en mosterd te nemen. Echt iets typisch Duits. Ik schep ook wat patatjes op met een beetje mayo. Laat ik nog even gezond doen met wat salade! Ik pak wat extra komkommer. Daarna loop ik terug naar de tafel waar ik aan zit. In mijn eentje begin ik te eten. En ik vind het nog gezellig ook. Geen gezeur van ouders, niet een irritant zusje die denkt dat ze in alles beter is dan ik.
Ik geniet van de heerlijke Duitse braadworst. Het smaakt heel anders dan het Portugees eten. Toch is het niet vies. Na het eten slof ik weer naar mijn kamer toe, loop naar het balkon er ga weer op een van de stoelen zitten.