After a live in Protugal with lies, now a lieless live in Germany *-9-*

Waarom moet je nou altijd zo vroeg aanwezig zijn hierzo. Het vliegtuig vertrekt pas over anderhalf uur. Maar heb wel nog maar een kwartier om in te checken. Ik laat mijn vliegticket en paspoort zien. De vrouw controleert het en geeft dan mijn spullen terug. Verveeld ga ik in de wachtruimte zitten wachten. Ik kijk wat rond en zie een leuk winkeltje. Aggh waarom niet? Ik neus wat door de spullen heen maar zie niets bijzonders.
"Willen de mensen van de vlucht naar Berlijn zich melden bij gate 14 alstublieft." wordt er over de intercom geroepen. Ik pak mijn spullen en vertrek naar gate 14. Ik laat mijn vliegticket zien. De man knikt als teken dat ik naar binnen mag.
"Xavina!" hoor ik iemand achter me roepen. Vragend draai ik mij om en zie mijn moeder aan komen rennen. Zonder moeite om wat te zeggen draai ik me terug om en loop het vliegtuig in. Heel mijn familie is lucht voor me geworden, mijn vrienden zijn lucht voor me geworden, heel Portugal is lucht voor me geworden. Dit land zal nooit meer voor mij bestaan. Mijn leven gaat beginnen in Duitsland en daar ga ik nu hen.

Ik haal mn pasje over een apparaat om het vliegtuig in de komen. Eindelijk ben ik er! Ik stap in en gooi de spullen aan de kant. Rust gaat er door me hoofd. Mijn telefoon zet ik ook uit. Ik merkte dat mijn moeder me al een aantal keer heeft proberen te bellen, maar ik heb er niet op gereageerd. Ik maak mijn gordel vast en al snel vertrekt het vliegtuig naar de startbaan. Ik kijk wat naar buiten. Uiteindelijk zie ik wolken! Op naar Duitsland.