#6

De volgende ochtend is Edward niet op school. Vreemd. Hij is er altijd. Rustig loop ik naar Susan. 'Heei, is Edward niet op school?' vraag ik. 'Blijkbaar niet...' zegt Susan zuchtend. 'Hij is toch niet weg door die BELLA?' zegt ze opeens heel bitchy. Jaloers natuurlijk. 'Hij vind Bella echt niet leuk hoor, hij keek naar haar alsof ze iets super smerigs is' zeg ik dan. 'Gelukkig maar. Van mijn Edward moet ze afblijven!'. Zo ken ik Suus niet. Zo gemeen. Zo vervelend. We kennen elkaar al vanaf de basisschool, en we zijn altijd beste vriendinnen geweest. Maar ZO heb ik haar nog nooit gezien.

Dan gaat de bel. Alweer. Ik moet nu echt opschieten. 'Doei.' zeg ik nog even tegen Susan. dan ben ik weg. Op naar beeldende vorming. Mijn favoriete vak. Als ik er ben zit iedereen al, dus ik ga ook maar gauw zitten. We moeten verder met een tekening van een schattig duiveltje of een gemeen engeltje. Echt heel grappig. Ik maak ze allebei. Als beste vriendjes. Ze zien er heel lollig uit. Ik ben druk bezig als mijn lerares langsloopt. 'Wauw.' Zegt ze, 'Je hebt echt talent'. 'Dankje..' Antwoord ik. Dan loopt ze weer verder. Als ik net klaar ben met het duiveltje, gaat de bel. Ik loop het lokaal uit.

Als ik weer thuis ben zet ik mijn laptop aan. Ik heb bedacht om naar Edwards e-mail te gaan zoeken. Klinkt bizar, ik weet het. Maar het is wel handig. Als ik hem heb gevonden (via Suus..) stuur ik een meel:

---

Aan: edwardcullen@hotmail.com
Van: amylovee@hotmail.com
Hoi, ik ben diegene waar je laatst tegen opbotste.
Nog sorry daarvoor.
Ik zag dat je vandaag niet op school.
Ben je ziek?
Of is er iets anders?
Mag ik het weten?

Groetjes Amy.

---

Meteen krijg ik een mailtje terug.

---

Aan: amylovee@hotmail.com
Van: edwardcullen@hotmail.com
Je heet dus Amy.
Fijn dat je een mailtje stuurde.
Maar helaas kan ik niet zeggen waarom ik niet op school was.

Groet, Edward.

---

Hij wil het dus niet zeggen..? Dat maakt mij niet uit. Ik kom er zelf wel achter.