Bezoek: Daisy

eindelijk thuis, wat een afschuwelijke dag was dit, erger dan normaal gesproken.
ik gooide mijn tas op de grond, Serpenta deed hetzelfde, ze was vlak achter me.
ik rende de trappen op, zij bleef beneden.

(kort gesprek)
"Hallo, waar is Daisy?"
Serpenta wees naar boven.
"Dat is niet normaal voor haar, is er iets gebeurt?"
"Er is niets gebeurd, pap. het was gewoon een normale dag. ze heeft waarschijnlijk veel huiswerk." ze haalde haar schouders op.
"Oké, dan vertel ik het jou maar, vanavond komt er een vriend van vroeger langs, zijn naam is Lucius Malfidus, hij heeft een zoon, Draco, hij is even oud. wees alsjeblieft aardig, voor 1 avond, alsjeblieft."
"Okey, ik ben boven, roep me maar wanneer ze aankomen, en ik zal me voorbeeldig gedragen.
(Einde gesprek)

ik liep naar beneden, het was tijd om het avondeten te maken.
"Pap, wat wil je eten?" riep ik naar de woonkamer.
"Verras ons, we krijgen vanavond gasten, je was vanmiddag zo snel weg dat ik je het niet kon vertellen.
"Dank je dat je het me alsnog verteld, ik ga met het eten beginnen."

de bel ging, tring!
Het eten zou over ongeveer 5 minuten klaar zijn. mooi getimed.
ik liep naar de deur, pap was er al, Serpenta stond naast hem.
"Het eten is bijna klaar, ik ben in mijn kamer als iemand mij nodig heeft." Riep ik naar ze terwijl ik de trap op liep.
Pap kijkt om en opent de deur.
in de deuropening staat een man, blond, bijna wit haar lang, een soort van wandelstok in zijn hand.
naast hem een jongen met dezelfde haarkleur, beide hebben ze iets raars over zich, alsof er iets niet klopt.
ze lopen naar binnen, de man groet mijn vader, de jongen die staat gewoon. onbeschoft.
hij kijkt naar me, snel loop ik verder.

"Wie was dat?"
"Wie?"
"Het meisje dat net naar boven liep." Draco werd al ongeduldig.
Oh, dat was Daisy, mijn andere dochter, zij heeft ook het eten gemaakt.
"Dank je voor de informatie."
ze liepen naar de tafel en gingen zitten, de oudere raakten in een gesprek verwikkeld.
Serpenta zat e gewoon, ze had beloofd zich te gedragen.
klik, het eten was klaar.
Daisy was nog niet naar beneden gekomen.
haar vader maakt zich wel zorgen, straks at ze niks.
Draco stond op, hij had honger en ging daarom haar even halen.
"Ik ga even naar Daisy toe, ik heb honger."
Toen Draco buiten gehoorafstand was begonnen ze te roddelen.
zelfs ouders roddelen.
"Had ij je dit zo gepland?" vroeg Lucius. hij leek een beetje verwachtingsvol.
"Nee, ze gedraagt zich al de hele dag raar."
Okey, straks gebeurt er nog iets leuks. wat zou er gebeuren als die twee verliefd worden?
"geen idee? maar ik denk niet dat dat gebeurt."
"Daisy is nogal apart, meestal.
Serpenta had het idee dat ze gek werd.

(Daisy's POV)
ik hoorde geluiden op de trap.
voorzichtig stond ik op, pakte snel de sleutel en wilde de deur op slot doen.
te laat, de deur sloeg open. daar stond de jongen van eerder.
ik had net iets gemakkelijker aangetrokken, ik was niet van plan om naar beneden te gaan.
mijn schouders en armen waren bijna bloot. ik heb er spijt van dat ik me had omgekleed, alle blauwe plekken waren te zien.
hij keek naar me, hij leek iets te peilen. ik zag hem verwonderd naar mijn blauwe plekken kijken.
het volgende moment stond ik met mijn rug tegen de muur, ik hapte naar lucht.
"Wat is er met jou gebeurd, hoe kom je aan al die blauwe plekken?"
"Niets, en waarom zou ik het jou vertellen."
"lekker pittig. ik hou wel van meisjes met temperament."
"Oke, jij zult mijn zus leuk vinden, veel plezier met haar."
"Waarom ben jij zo?"
"Je bedoelt sarcastisch en sceptisch?"
"Natuurlijk bedoel ik dat."
"Geen idee, misschien is het omdat je 1: in mijn kamer bent 2: je me aan het uithoren bent en 3: ik geen zin heb om het jouw te vertellen, laat me nu los en ga uit mijn kamer!"
"Nee."
deze jongen was flauw, waarom blijft hij gewoon. hij werkt erg op mijn zenuwen.
ik probeerde me weer een beetje te bewegen, geen kans, hij was best sterk voor zijn leeftijd.

kuch, kuch.
daar in de deuropening stond Serpenta.
ik slikte, het ging niet onopgemerkt door Draco.
"Laat haar nu los of je gaat door hel."
dat was geen loze bedreiging, zei was altijd serieus op dit soort dingen, maar waarom zou ze willen dat hij mij loslaat, ze haat me, toch?
hij liet me snel los.
snel liep ik naar mijn kast en trok een ander truitje eruit.
"We hebben honger, kom op."
"Jullie mochten gewoon beginnen hoor, ik kook nog wel wat later voor mezelf."
Draco zat me te bekijken. waarschijnlijk dacht hij dat ik stemmingswisselingen had.
"Pap wil dat je komt, zo kom op, wij komen er zo aan."
oke, hebben jullie het eten al uit de oven gehaald?"
"nog niet, schep jij op?"
"oke, later."
ik vreesde voor Draco's leven, ze was iets te lief.
ik liep de trap af groette de man en stelde me voor, daarna liep ik door naar de keuken.
Serpenta en Draco waren er nog niet, onbewust beet ik op mijn onderlip.
Pap merkte het.
"Wat is er, Daisy."
"Niks hoor."
de ringtone van mijn mobiel ging.
ik opende het en zag dat het George was.
precies op dat moment kwamen ze naar beneden.
Waarschijnlijk zou zijn vader niks door hebben. maar als regelmatig slachtoffer van Serpenta zag ik dat ze hem te pakken had gehad.
ik keek verontschuldigend naar hem. hij leek even lichtjes te glimlachen.
het eten stond al klaar. snel begonnen we te eten.