Na schooltijd loop ik naar mij auto. Ik blijf even staan als ik ervoor sta. Wat was ik blij toen ik deze auto vorig jaar kreeg. Mijn EIGEN auto. Ik weet het: hij is oud en tweedehands, maat toch, ik was er superblij mee. Mijn eigen oude Citroën C1, in het blauw.

Dan stap ik in mijn auto, start de motor en rij langzaam weg. Toch is het vreemd. Gouden ogen? Wie heeft er nou gouden ogen? Bizar. Nou wil ik wel weten of ze allemaal gouden ogen hebben. Edward en Rosalie sowieso. Als ze het allemaal hebben, vind ik het wel vreemd. Ze zijn toch allemaal geadopteerd? Dat zou veel te toevallig zijn als ze dan ook nog allemaal dezelfde ogen hebben. Of ze hebben speciaal naar kinderen gezocht met gouden ogen... Nee, vast niet. Misschien worden je ogen goudkleurig als je een poos in Alaska woont? Van de sneeuw? Hmm. Toch vreemd.

Ik stop de auto en zet hem uit. Ik stap rustig uit. Ik zucht. Eindelijk thuis. Dan moet ik opeens aan die nieuwe denken. Isabella. Die komt morgen bij ons op school. Dan begin ik te lachen. Wie gaat er nou in de natste streek van Amerika wonen als je in Phoenix woont? Dat zou ik nooit doen. Phoenix is veel warmer. Maar toch wil ik hier niet weg. Ik voel me hier thuis. Ik ben hier geboren. Dit is mijn thuisplaats. Alhoewel ik er toch iets vreemds aan vind. Steeds worden mensen vermoord door DIEREN. De dieren hier zijn niet zo gevaarlijk. Ze zijn gewoon tam geworden. Zijn ze dan toch niet door dieren vermoord?

Ik loop naar binnen. 'Hoi Amy!' Hoor ik mijn kleine zusje roepen. 'Hoi Lily.' roep ik terug. In de keuken zitten mijn moeder en zusje aan de eettafel te tekenen. Mijn zusje teken een prinses, mijn moeder helpt met het kroontje. 'Hoi lieverd' zegt mijn moeder, 'Hoe was je dag vandaag?'. 'Prima' Antwoord ik, ik heb geen zin om alles te vertellen. Dan loop ik naar mijn kamer. Mijn oude kamer. Met mijn bed, bureau, kast, spiegel, alles. Ik ga aan mijn bureau zitten en pak de schoolfoto erbij. Het is een mooie dag op de foto, eindelijk eens een zonnetje. Huh..? De Cullens staan er niet op! Alle 5 niet! Nou moet ik ze dus echt alle 5 gaan opzoeken morgen, als ik wil weten of ze allemaal goude ogen hebben. Stom. Op een andere foto staan ze wel, maar heel onduidelijk. Mijn ogen blijven bij Jasper hangen. Hij is echt knap. Belachelijk knap. En sterk. Jammergenoeg heeft hij al iemand, en ziet hij mij nooit staan.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen