♥. I will show you my sunbeams. ♥ #38

Sayuri pov
‘Sayuri?’
Iemand trekt aan mijn arm maar ik heb nog geen zin om op te staan. Ik sla de arm dan ook weg.
‘Jeeeez. Mens. Sta. Op. Of. Ik. Sleur. Je. Uit. Bed.’ Na ieder woord trekt diegene aan mijn arm.
Ik open mijn ogen en zie Hidan me met opgetrokken wenkbrauwen aankijken. ‘Slaap jij altijd zo lang?!’
Ik grijns. ‘Meestal wel ja. Dus als je me weer even wil laten slapen?’
Hidan haalt zijn schouders op. ‘Als jij graag Pain over je heen krijgt…’
Nu vliegen mijn wenkbrauwen omhoog. ‘Pain? Waarom heeft hij me nodig?’
Hidan haalt zijn schouders op. ‘Alsof ik dat weet.’
Ik zucht en kom uit bed. ‘Vooruit dan,’ mompel ik.
Hidan grijnst. ‘Brave meid.’
Ik geef hem een dodelijke blik en Hidan vlucht mijn kamer uit. Ik schiet in de lach en rek me uit. Ah, mijn eerste nacht hier dat ik goed geslapen heb! Dan komt Itachi mijn kamer in.
‘Wat valt er te lachen?’
‘Oh, niks bijzonders,’ grinnik ik en ik kleed me om. Ik heb er geen problemen mee dat Itachi achter me staat. Hallo, hij heeft me vaker om zien kleden.
‘Sayuri?’
Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en kijk Itachi aan. ‘Jaaa?’
‘Pain wil met je praten over Kakashi en Sasuke.’
Ik verstijf. ‘Eh?’
Itachi zucht. ‘Sayuri… Sasuke en Kakashi komen je halen… Maar besef je wel dat je nu bij ons hoort? Dat je vóór ons moet vechten en tegen Kakashi en Sasuke in plaats van andersom?’
Ik verstijf. Nee, daar had ik nog niet bij stil gestaan…
‘Itachi,’ weet ik uit te brengen. ‘Dat…kán ik niet…’
Itachi slaat zijn ogen neer. ‘Ik weet dat, Sayuri.’
Wanhopig kijk ik hem aan. ‘Itachi…Je moet me helpen!’
Itachi kijkt me aan en loopt dan dichterbij. ‘Als ik wist hoe, had ik het gedaan… Maar ik weet het niet. Kom nu, Pain wacht.’
Hij draait zich om en loopt mijn kamer uit. Verslagen kijk ik hem na. Vechten. Ik. Voor Akatsuki… En tegen Kakashi en Sasuke…
DAT KAN IK NIET!