See the glitter in my eyes! #2

"Hey schooier! Weg hier!"
Ik voel een harde stamp tegen mijn benen en schiet gelijk recht. Twee mannen kijken me walgend aan terwijl ze de afvalcontainer met zich meetrekken naar de vuilniswagen.
Ik ben blauw van de kou en voel me zo slap als een vod, naja wat wil je na zo'n nacht buiten op straat. Ik zou er nu echt alles voor over hebben om in een lekker warm bad met heel veel schuim te kunnen liggen.
Ik besluit naar het station te gaan, daar kan ik me wat opwarmen en me wat verfrissen in de toiletten. Misschien kan ik ook wat centjes verzamelen zodat ik een kopje koffie kan drinken en misschien krijg ik wel genoeg om er nog een broodje bij te kopen. Het water loopt al in mijn mond bij de gedachten alleen al, vroeger toen ik nog thuis woonde at ik elke dag de heerlijke warme verse broodjes die m'n moeder voor me klaarmaakte maar het lijkt nu al zo lang geleden dat ik vergeten ben hoe het smaakt.

In het station is het lekker warm en ik zet me net naast een koffiekiosk in de hoop dat de mensen mij hun wisselgeld zullen geven.
It must be my lucky day want na nog geen half uur heb ik al iets meer dan 5€. Glunderend sta ik recht en loop naar het bestelraampje.
"Wat moet je? Geen schooiers hier, ga maar ergens anders eten vragen!" zegt het meisje.
"Ik heb geld hoor!" zeg ik wat boos en laat haar mijn muntjes zien.
"Oke oké wat wil je dan?" vraagt ze nu wat vriendelijker.
"Een grote koffie en een boterkoek alsjeblief"
Dolgelukkig zit ik even later op een bankje te genieten van mijn koffie en koek, ik heb zelfs nog 2€ over, die ga ik sparen voor later.
Terwijl ik nog een slok koffie drink denk ik opeens terug aan de flyer in mijn jaszak en haal die er terug uit. Adam Lambert lacht me toe en ik blijf dromerig in zijn prachtige ogen kijken terwijl ik mijn koffie opdrink.
"Zit jij hier nu nog?"
Ik kijk op en zie het koffiemeisje voor me staan.
"Ja, blijkbaar wel hé. Waar zou ik anders naartoe moeten gaan?"
"Noueuhm...naar je ouders misschien?"
Ik draai mijn hoofd van haar weg en staar terug naar de foto van Adam.
"Hey! Ga je ook naar Adam?" lacht ze vrolijk.
Ik kijk haar verdrietig aan en schud mijn hoofd.
"Zie ik er uit als iemand die geld heeft om naar een concert te gaan misschien?"
Het kwam er botter uit dan dat ik bedoelde en ik zucht even diep.
"Sorry maar ik heb het momenteel zeer zwaar"
Het meisje zet zich naast me neer en kijkt me lief aan.
"Wat is je naam?"
"Waarom wil je die weten?"
"Nou gewoon, je lijkt me wel een aardig persoon"
"Alex"
"Wel Alex, vertel me eens waarom je het zo zwaar hebt, wat zit er je dwars?"
"Ik denk niet dat dit jou intereseerd en daarbij dat zijn mijn zaken niet de jouwe!"
Ik blijf naar de foto van Adam kijken en voel een zachte hand op mijn schouder.
"Ook niet bij een hapje eten?"
"Heb geen geld!"
"Ik betaal!"
Gosh, een warme maaltijd is al eeuwen geleden en het klinkt zeer verleidelijk ookal moet ik haar dan alles vertellen.
"Euhm...Oké dan, maareuh wat is jou naam eigelijk?"
Ze lacht haar witte tanden bloot en steekt haar hand naar me uit.
"Ik ben Micha"















Reacties please, laat me weten hoe jullie het vinden!

x Alex