In het meer

ik dook erin.
ik kwam dieper en dieper.
alles leek anders dan vroeger.
een reusachtige inktvis was het eerste adt ik zag.
het bekeek me maar deed niks.
dieper en dieper.
ik zag dingen bewegen wat waren ze.
iets greep mijn middel.
ik kon me niet loskrijgen.
ging ik straks dood omdat ik door iets was gegrepen.
iets schoot langs me, ik keek om me heen, niks.
wat was dat.
nog een keer, ik zie een staar tussen de planten verdwijnen.
iets anders kwam mijn richting op, het had een staart en droeg een drietand, wild haar, ze lijkt klaar om me iets aan te doen.
ik sluit mijn ogen. mijn nieuwsgierigheid zal mijn dood worden, hoe ironisch, het zorgde er ook voor dat ik hier terecht kwam.
de kracht om mijn middel is weg, ze red me.
"dank je" zeg ik maar ze is al weg, niks was meer te zien.
ik merk dat ik bijna geen lucht meer heb.
snel begin ik te zwemmen.
eindelijk weer lucht.
nou ja, ik kan dus gerust gaan zwemmen alleen niet te diep, anders zit ik vast en ik betwijfel het of ze me nog eens zou redden.
een tijd je drijf ik nog dan besluit ik toch maar te gaan zwemmen naar de leerlingenkamer.
het raam staat open, ik trek me op en klim naar binnen.
de handdoek van vanochtend ligt nog klaar.
snel pak ik het en droog me af. nu heb ik nog iets nodig om aan te trekken.
ik open mijn koffer en begin erin te graven. niets leuks meer, ik moet maar weer eens winkelen. dit kan nog wel, snel trek ik het aan en loop naar de gezamenlijke ruimte.
ik ga net gewoon op een stoel zitten.
Draco komt binnen. hij gaat bovenop me zitten. heeft hij geen manieren.
ik geef hem een duw. hij valt.
meteen sta ik op en ga ergens anders zitten, wie wil nou iemand op je hebben zitten.
hij kijkt naar het vuur, hij is een beetje raar, ik vraag me af wat er is gebeurt.
hij kijkt weer op, snel kijk ik weg.
ik hoor de veren van de stoel, hij staat op.
mijn ogen gesloten, ik probeer door de ogen van de spinnen te kijken.
ja hoor, gelukt. hij gaat naar zijn kamer, dat wordt lekker rustig.
maar alsnog, waarom ging hij op me zitten en lijkt hij zo afwezig.
ik kom er wel achter. ik haal mijn schouders op en loop naar de kamer.