Tom Lover From The Future *138*

Ik ga kleinere delen posten. Er zit steeds zoveel dagen tussen de delen omdat ik gewoon julie ook echt wat te lézen wil geven ¬¬. En ik kon het ook gewoon echt niet laten deze cliffhanger te gebruiken. Oh man I love cliffhangers > behalve als ik ze lees... dan zijn ze echt kut... dus ik weet hoe je je voelt maar ik heb zin mensen te irriteren dus doe ik het lekker toch... daarom ok dit belachelijk lange stukje dat ook in 3 zinnen had gekunt. Ghehe.

‘Ik was zo bang…’ ze kijkt me aan, in haar ogen een emotie die ik niet anders kan omschrijven dan pure angst. ‘Ik was zo bang dat ik je kwijt was.’ Ze kijkt me diep in mijn ogen aan alsof ze niet kan geloven dat ik hier zit. ‘Je lag daar… en ik kon …’ Haar ogen worden weer vochtig. ‘..ik kon niets doen...’ Ik pak haar hoofd zachtjes vast en wrijf met mijn duimen de tranen weg. ‘Ik ben hier, oké? Ik ben hier, bij jou! En alles is goed met me! Ik ben er nog steeds, en ik zal er altijd voor je zijn!’ Ze slikt even en gaat dan nog steeds trillend in mijn armen liggen. En het enige dat ik nu kan opbrengen, is begrip. Ik zou waarschijnlijk precies hetzelfde reageren…

Het enigste wat ik kon doen was haar in mijn armen houden, en fluisteren dat ik van haar hou. Hoe graag ik het ook wilde, ik had geen idee wat ik anders moest doen. Haar borst gaat langzaam op en neer. Haar ogen zijn gesloten, en nog een beetje dik. Ik hoor hoe ze kleine geluidjes maakt terwijl ze zachtjes beweegt. Ze slaapt. Op gelucht zucht ik. Ik wil verschuiven van mijn lastige positie, half zittend, half liggend tegen de muur aan.