Tom Lover From The Future *44*

Oké het is vaag, dit is een beetje uitleg: je gaat slapen, krijgt soort van nachtmerrie, wordt wakker, valt flauw, wordt wakker in het ziekenhuis en bent niet helemaal jezelf (p.s. zo vaag schrijf ik toch ook weer niet? )

Vrolijk pasen!!

Een man liep naar hem toe, in politieuniform, en zei dat hy hem wat wilde vragen over my, en wat er was gebeurt. Hy stamelde dat hy dat niet wist. Tom wilde wegstappen, maar de politieagent pakte hem vast. Het vuur was terug. De vlammen laaiden weer op en de slangen kronkelden weer. Een luide schreeuw kwam uit je mond, en je belagers werden weggesmeten. 5 politiemannen wilden op my springen, maar vielen alleen maar achterover. Je sloot je ogen, en liet alles weg schuiven van je. De mensen, lichamen, alles. Een grote kring onstond rond je, waar jy precies in het midden stond. Je ging moeizaam zitten. Je was doodop. Slapering ging je liggen. Je liet alle lichten doven. Het was nog schemerig. De rode gloed van de zon streelde je lichaam. Je voelde de koude tegelvloer, dat lag niet lekker. Ineens voelde je dat je zweefde. Hm… dat lag veel beter, je sloot je ogen, en viel in een diepe slaap.
Je werd wakker en strekte je uit. Het was diep in de nacht. Je kon niets zien, maar liet de lichten zachtjes schynen. Toen zag je haar weer. Bloed droop van haar jurkje. Een onnatuurlyke glimlach kwam op haar gezicht. Ze gichelde. Ze gichelde op zo’n duivels manier dat je er kippenvel van kreeg. Ineens was ze verdwenen. Je voelde een adem achter je, en al je nek haren gingen overeind staan. Boe! Hoorde je achter je, toen je je omdraaide hoorde je alleen nog maar zacht gegichel. Je keek om je heen. Iedereen sliep of deed alsof. Ineens zag je het meisje in de witte jurk rond je cirkelen. Ze lachte vals. Halooooooo…. Zei ze vaag. Niemand is er hé? Dat komt omdat ze je hateeeen. Dat laatste woorde galmde door de grote zaal. Ga weg… snikte je. Ooooooh gaan we huilen? Vroeg ze. Wat ben je zwak! Zwak… zwak… zwak… galmde het. Wat wil je van me. Je stem sloeg over toen je dat zei. Het meisje antwoorde niet, meer bleef om je heen zweven. 3 meter boven de grond, je keek naar onderen, dat was wel erg hoog! Hoe kon je zo geslapen hebben? Je daalde een stukje, en bleef steken by 1 meter. Het was zeker te eng voor je zo hoog! Waarom ga je niet weg?! Vroeg je wanhopig. Verschillende mensen werden wakker, en staarden je aan. Waarom keken ze naar my, waarom niet naar het meisje? Je kunt echt helemaal niets goed doen hé…. Zei ze met een pesterige ondertoon. Even bleef ze zweven boven een jonge vrouw, die op de grond lag, met een straaltje bloed uit haar mond. Zy… begon het meisje. Is dood. Kakelend van het lachen vloog ze recht naar boven. Door jou! Riep ze. Ze vloog weer naar beneden, vlak by je oor fluisterde ze: jy hebt haar vermoord! Niet waar! Riep je huilend! Ik heb niets gedaan! Je liet jezelf nog meer zakken tot je de koude tegels voelde. Je trok je benen om, en sloeg je armen er omheen. Je hoofd steunde in je armen en je begon te huilen. Het meisje cirkelde boven je. En zy is niet de enige, er zyn vanacht héél véél mensen dood gegaan door jou! Ik wilde het niet… snikte je, ik wilde het niet… waarom ga je niet gewoon weg?! Je keek even op, en zag iedreen naar jou staren. Zagen ze het meisje niet? Je voelde je schouders hard schokken je barste in huilen uit. Je stem werd een beetje gesmoord door je armen. Je hoorde voetstappen en keek op. Tom kwam naar je toegelopen. Je zag dat hy even aarzelde toen hy de kring binnenstapte, maar dat krachtveld had je allang teniet gedaan… Je volgde hem toen hy naar je toe gelopen kwam, ontelbare ogen volgden hem. Hy knielde by je neer. Je veegde wat tranen uit je ogen. Tom… geloof haar niet, ze liegt! Tom zei niets, maar legde zyn arm om je heen. Je leunde tegen hem aan en begon te huilen. Je voeld hoe hy zyn warme vest om je heen deed. Jy en Tom in 1 vest, zo heerlyk warm was dat. Je voelde jezelf rustiger worden. En je sloot je ogen. Ineens gebeurde er van alles tegelyk. Gewapende mannen met zware wapens kwamen binnen. Er werd geschoten. Je zag een kogel jouw kant op vliegen, je zag dat hy Tom zou raken. Razendsnel sloeg je Tom’s arm van je af, en draaide hem weg. Je ging voor hem zitten als een schild, en je voelde een klein stukje metaal je lichaam binnendringen.