Tom Lover From The Future *7*

Je greep hem om zyn nek en hy pakte jou om je middel. De vlinders gierden door je lijf, dat waren geen vlinders meer, maar straaljagers, die een tintelend gevoel over je hele lichaam verspreiden. Je voelt hoe hy je loslaat en je opent je ogen. Even kyken jullie elkaar aan. Maar dan vlieg je hem om zyn middel en geeft hem een geweldig grote knuffel, je voelt zyn handen om je middel, en jullie wiegen heen en weer. Dit moment is gwn perfect…

Als jullie samen de school inlopen zie je dat je je écht niet druk had moeten maken. Je was net als alle andere grijze muizen hier, iedereen leek wel hetzelfde, behalve Tom en Bill, die hatelijk aangestaard werden, en je voelde een vlaag van medelijden. De les was saai, saaier dan op jouw eigen school, en verlangde, je verlangde naar je eigen bed, ouders enz. In de pauze gingen jullie alleen zitten. Je keek om je heen, iedereen meed jullie. Je keek Tom vragend aan, maar die concentreerde zich op zn broodje. Je stond op om de rest van je brood weg te gooien, je had niet zo’n honger. Een meisje met perfect blonde haren en perfecte kleding, wat in dit geval net als ieder ander betekende, kwam op je aflopen. Hoii! Zei ze, ik ben Samantha, jy bent zeker nieuw! Je keek haar blij aan, eindelijk een aardig iemand vandaag! Hoii, zei je terug, je noemde je naam en zei: ja, best wel eng zo. Ze knikte begrijpend, wil je misschien bij ons komen zitten?