Sayuri vs Edward

Ik zwaaide nog even snel naar de rest en daarna sleurde Alice me naar haar kanariegele porsche(of hoe je het ook schrijft) We stapten in en reden weg.

Sayuri POV

" IK BEN ER! " gil ik lachend. Ik ren naar binnen en omhels Jasper.
" Hallo... " zegt die moeilijk. Ik vond het toch altijd zo leuk om hem te pesten.
"Hoi Emmet! " grinnek ik. Emmet grinnekt terug en geeft me een high five.
" Hey Sayuri! Lang niet gezien. " Rosalie omhelst me.
" Waar is die puist? " grinnek ik. Rosalie wijst naar de keuken. Ik sluip daar heen en bespring edward met knoflook en een houten staak. "DIE STUPID BITCH! DIE!! " gil in en prop de knoflook in zijn neus. Edward schud me van zich af en snuit de knofloook uit zijn neus.
" Ook hallo Sayuri.... " zucht hij. Ik steek mijn tong uit en ren terug naar alice.
" ALICE!! EDWARD GAAT ME VERMOORDEN ZEI HIJ!!! " schreeuw ik en verstop me achter haar.
" EDWARD! "
" Niet waar! " verdedigt edward zich.
" Ah, nou snap ik waar dat gescheeuw vandaan komt. Hoi sayuri. " zegt Carlisle. Ik zwaai met zo'n gezicht van . Carlisle zucht en leest weer verder in zijn krant. Ik pak mijn toverstok uit mijn zak en mompel wat. Het volgende moment is edward groen. Iedereen behalve hij schiet in de lach.
" Maak me weer normaal. " gromt hij. lachend zwaai ik met mijn staf.
" Ik zal erover na denken. " Omdat ik weet dat hij me gaat aanvallen laat ik mijn ogen bruin kleuren. Zonder moeite ontwijk ik hem.
" Zeg een netjes alsjeblief. " grinnek ik. Edwards kop vertrekt,
' Maak je me alsjeblieft weer normaal? " vraagt hij. Gierend van het lachen mompel ik weer wat en edward kleurt weer wit.
" Jammer, dat groen stond je wel. " gromment loopt edward de kamer uit.
" Sorry hoor dat we niet naar je optreden waren gekomen trouwens. " zegt rosalie.

Sam POV
In de deuropening stond Esme. Met een rood hoofd bukte ik, pakte de handdoek op en hield die voor mijn lichaam. Haar ogen richtten zich op de spin. "Sorry, spinnenfobie." Mompelde ik. Ze glimlachtte even naar me en liep toen naar me toe. Ze wreef even over mijn hoofd en daarna sloten haar vingers om de spin. Ze liep weer weg en opgelucht begon ik me aan te kleden. "Sam, kom ik moet je haar doen." Hoorde ik de stem van Alice door de deur heen. Ik zuchtte even en trok snel het shirt naar beneden, daarna liep ik naar de deur en haalde het slot er af. Alice smeet de deur open, die ik nog net tegen kon houden voor hij in mijn gezicht sloeg. "Oeps, sorry." Hoorde ik, maar het klonk niet alsof ze het meende. ik schudde even mijn hoofd en keek toen naar wat ze in haar handen had. Mijn ogen werden groot toen ik een schaar zag. "Ik hoop maar dat je daar niet mee gaat doen wat ik denk dat je gaat doen." Zei ik dreigend. "Die kleding staat je geweldig, alleen is je haar te lang." Alice keek me schuldbewust aan. "Blijf uit mijn buurt met die schaar." Dreigde ik weer. Ze keek me even schattend aan en zei toen: "Laat me mijn gang nou gaan. Als je het niks vind mag je mijn huid kleuren en het zo laten zo lang als je wilt." Mijn mond viel open. Ik besefte dat dit echt balangrijk voor har was, dus ging ik met een zucht zitten. Lachend sprong ze een paar keer op en neer, waarna ze naar mij toekwam. Ik sloot mijn ogen en probeerde de vlekken voor mijn ogen te veranderen in cijfers. *een-en-twintig, twee-en-twintig. Wacht eens, voor de hoeveelste keer tel ik nou tot zestig?* Dacht ik na een tijdje. Alice plukte nog wat aan mijn haar en riep toen enthausiast: “Tadaaaaaaaaa” Ik opende mijn ogen en keek in de spiegel. Mijn haar, dat eerst tot mijn middel kwam was nu veel korter het kwam net over mijn schouders. Alice keek me via de spiegel nieuwschierig aan. Ik zuchtte een keer en mompelde toen: