Naar de kern

samen met grizzel liep ze verder,langzaam werd de begroeing minder dicht en werd het vat lichter. ze kwamen op de open plek die aanduide dat ze bijna bij de kern waren,hier kon alleen moonsong nog verder,grizzel werd als door een krachtveld tegengehouden.
'moon!w-w-w-wat gebeurt er?!'riep hij angstig
'ik kom niet verder!!!,waarom jij dan wel?"
moon wist het ook niet precies meer maar probeerde het uit te leggen;"silver-lake zij dat alleen weerwolven tot de kern kunnen doordringen,als je nu je aardse vorm laat vallen kan je nog iets verder mee,maar ook dan zal je op ten duur weerstand voelen"
grizzel keek haar aan met groote kattenogen,en zij;'ik ga zover mogelijk met je mee!'
hierna spoot er zilver licht uit zijn ogen en mond en werd hij verlost van de kattenhuid,er bleef een geest over.

ze liepen weer verder maar na enkele meters kon GRIZZEL al niet meer verder hij zij;"ga nu maar zonder mij verder,doe wat je moet doen"