The last war (HFST 29

Energy bron pov:
Eerst die machine die mij wil leegzuigen en nu dat vage monster meisje dat de slang probeerde los te maken van mijn bron. Oja ze heeft het gedaan, het is gelukt, ik ben vrij. Alleen zij, is raar. Ik wil haar bedanken en stuurde mijn monsters om haar te halen, blijkt ze kwaad te zijn. Plots trekt een kleine dwerg, in de armen van het meisje mijn aandacht. Hij heeft een blauwe goedheids steen in zijn handen. Het meisje brult: “Stomme dwerg.”en smijt het richting een grote verzet`s groep. Mijn monsters krijgen de steen te pakken en het meisje wordt steeds maffer naarmate de steen dichterbij komt.

Een felle flits verblindt iedereen, behalve mij. Ze rolt zich weer op tot een bal en strekt zich weer uit. Ze schreeuwt en smijt in een klap al mijn monster kinderen terug in hun bronnen. Mijn slierten wikkelen zich om haar heen. Mijn materie bol versmelt zich plots met haar. Een van de monsters weet zich los te wurmen en slaagt erin de steen om haar hals te hangen. Een felle flits is te zien. Niet veel later vangen mijn monsters een prachtig mensen meisje op. Ze is lijkbleek, heeft scherpe hoektanden en zwart, lang haar. En haar ogen zijn chocolade bruin met een rode gloed.

Ieder wezen dat ooit was gemuteerd, is weer mens. Iedereen is blij, alleen enkele zijn het begin van een nieuw ras. De tweeling broer van het meisje is een vampier net als zij. Jyan is de enige overgebleven schaduw monster. Tuk is de enige wolf, Tyn en een meisje Rya zijn de enige overgebleven dwergen. En dan heb de je Prins Tom troniun en een elfen meisje Arya, zij zijn de enige over gebleven elfen. Helaas duurt het een hele tijd voordat het meisje, Kathy weer goed is, als ze ooit nog goed wordt. Ik leg haar in een prachtige glazen kist en plaats die in een diamanten rots, heel erg diep. Met enkele bewegingen van mijn energy wortels vaag ik alle gebouwen en al het andere weg.

De twee robot`s Roest en Blik maak ik weer gloed en nieuw. Ik creëer nieuwe wateren en gewassen. Elk land krijgt nieuwe bomen en planten. Ik maak stevige huizen en scholen. Ik maak boerderijen en dieren. Ik maak simpele machine`s die werken op mijn energy. Ik creëer een hele nieuwe beschaving, waar iedereen in vrede samen leeft. Ik breng iedereen naar hun eigen land. De elfen gaan naar de van hen en de dwergen gaan ondergronds. En ik trek mezelf weer terug in mijn aardbol.



Schrijver pov:
Jaren gaan voorbij en iedereen leeft in vrede samen. Er is een heel elven volk en ook de dwergen zijn met veel en veel meer. De wolven zijn ook met meer geworden. Ja door mensen te bijten, maar alleen met toestemming van hun slachtoffer beten ze. Zo deden de vampieren dat ook. Hun leider is Max en die is heel erg vaak pist of. Elk volk gaat in vrede met elkaar om. En Tyn, Arya, Tom, Dirg, Max, Yan, Tuk en Rya zoeken elkaar regelmatig op. Natuurlijk is er een klein volkje bij gekomen. Sterke mensen die in een klein landje wonen. Ook zei leven in vrede met de andere volken, maar ze houden zich altijd op de achtergrond. Nu heerst er in dat landje grote paniek. De mijnwerkers hebben diep onder de grond een diamanten wand ontdekt.

Na wat beter te hebben gekeken konden ze heel vaag een beeldschoon meisje zien. Hun leider gaf het bevel om dit nieuws over te brengen naar de elfen. Dit bevel werd uitgevoerd en er kwam heel snel bericht terug. “Laten zitten! Als we haar gaan bevrijden gebeurt er ik weet niet wat. Ze is de zus van Max.”zegt Tom. “Ach ja, die legende.”mompelt de leider. “Het is geen legende, jaren geleden heerste er overal oorlog. Kathy werd puur kwaadaardig door een vloek.”zegt Arya. “Oja, en toen alles voorbij was werd ze opgesloten in een glazen kist in die wand.”zegt Blik. Als de twee elfen en de robot weg willen gaan, komen mijn werkers schreeuwend uit de tunnel.

“Die oen van een Rock heeft een gat in de wand gehakt, door de kist heen.”meld een kleine man hijgend. Arya en Tom haasten zich de gang in. Ook de leider van de stam, Juk, staat er. Ze kijken stil naar de wand. Er zit een gat in, waar je een hand door heen kan steken. De kist heeft er echter ook een gat in, want de hand van Kathy glijd in het gat.
“Vampier!”wordt er plots geschreeuwd. Het wordt donker en plots staat Max voor de wand. Zijn hand glijd over de wand heen en hij huilt, voor het eerst sinds jaren. “Max.”klinkt een zachte heldere maar zwakke stem door de ruimte heen. “Kathy.”fluistert Tom zacht, hij is krijtwit en zoekt steun bij zijn vrouw Arya.

“Max, luister er is niet veel tijd. Diep in de zee, op de bodem ligt een kwaadaardig schip. Vanuit de ruimte is hij gekomen en vanaf aarde zal hij terug gaan, maar niet zonder dat ze veel schade hebben aangericht. Maar jullie moeten ze stoppen. Ze zullen chaos aanrichten en vooral proberen de grootste schat te stelen die hier te vinden is. Hou ze tegen voor het te laat is.” Zegt Kathy en dan sterft haar stem weg. “De grootste schat?” vraagt Dirg niet begrijpend. “Geen idee, het kan de bron zijn, maar ook misschien onze kinderen.”zegt Arya. “Ik denk niet dat het de bron is en ook niet onze kinderen.”zegt Tom nadenkend.

Onder elk volk wordt een leger klaar gemaakt, de beste mannen en vrouwen trainen wat harder dan normaal. De verdediging is sterker dan ooit en muren worden gebouwd. De bron helpt uit zichzelf een handje mee. Aan haar is gevraagd wat de grootste schat was maar het antwoord kon zij niet geven omdat ze het simpel weg niet wist. Maanden gaan voorbij en er zijn meldingen gekomen van vissers die een ruimte schip hebben gezien. Volgens de laatste melding is het schip op weg naar het landje van de Hawks en peacwes. Dat landje is goed verdedigd en geen van volken kan er met geweld in. Maar of dat voor aliens van een andere planneet ook geld…