The last war (HFST 20)

Jim pov:
Ik zie de verzet`s groep met de twaalf Dark Angels verdwijnen. De russen juichen en zien ons niet. Het meisje dat haar krachten kwijt is hangt slap tussen twee russen in. Ze heft haar hoofd op en kijkt mijn richting op. Haar ogen staan verslagen. Ze vormt met haar mond de woorden, ga weg, straks zien ze jullie. Plots laten de russen haar los, ze valt met een smak op de grond. “Sukkels! Ze is veel waard.”roept een rus luid. “Als ze echt zo machtig is, waarom verandert ze dan niet?” vraagt een rus kil.

Het meisje heft haar hoofd op en een zwakke rode gloed bevrijd haar. Ze komt overeind en opent haar mond, een zwak gekrijs komt eruit. Ze slaat haar handen voor haar mond en de russen grijpen haar vast. Ze rukt zich los en zakt op haar knieën. Haar ogen lopen vol met tranen en ze heft haar hoofd op. Vol onbegrip kijkt ze naar de volle maan. Twee russen slaan haar achterover. Ze drukken haar handen tegen de grond aan en boeien haar. Ze slaan de kettingen in de grond met ijzeren pinnen. Haar benen worden gespreid en met ijzeren kettingen vastgepind aan de grond.

Ze opent haar mond en krijst zwak naar de maan. Ze spartelt tegen en haar zwarte haar wordt witblond. Haar ogen verliezen hun rode kleur en worden blauw. Haar huid wordt licht getint en haar ogen sluiten zich. “Jim, baas. Ik weet dat ik me er niet mee mag bemoeien. Maar volgens de Dark Angels is ze machtig. Als we haar redden en er voor zorgen dat ze haar krachten terug krijgt en bij ons wil blijven. Kunnen we de wereld overnemen.”zegt Juke zacht. “Slim idee, Juke maar hoe? Die russen zijn niet gek.”zeg ik rustig. “Wel stom ze zien ons niet en ook de brandende grot niet.”zegt Huk rustig.

“TG6.”zeg ik zacht. Ze knikken en verspreiden zich geruisloos. “Is ze dood?” vraagt een rus rustig. “Nee.”zegt een ander rustig. “Mooi, wie eerst?’ vraagt de andere rus. “Ik”roepen ze allemaal. “Baas?”vraagt de rus plots. Een man komt aangelopen en kijkt neer op het meisje. Hij lacht hard en gemeen en scheurt de kleding van haar lijf met een mes. Compleet naakt ligt ze daar, overgeleverd aan de russen. “Nu.”sijn ik naar de andere. Ze vallen aan, tegelijk en werken de russen tegen de grond. “Verscheuren.”roep ik luid. Meteen wordt het een bloedbad. Ik vlieg naar beneden en land naast het meisje. Ik maak haar los en haal mijn hand over haar lichaam. Ze draagt plots een lange zwarte jurk met lange mauwen. Ik til haar op en vlieg omhoog.

“Terug.”sijn ik rustig. De andere vliegen omhoog en we keren terug naar de basis. Ik leg het meisje in mijn kamer, in mijn bed. Ik trek mijn vleugels en klauwen in. Ik hang mijn mantel op en kleed me uit. In enkel een boxer ga ik naast haar liggen. Niet veel later val ik in slaap.

Ik wordt wakker door Guk die staat te schreeuwen. Ik schiet overeind en kom uit bed. Ik ruk de slaapkamer deur open en duw hem tegen de muur. “Hou je kop.”sis ik kwaad. “Sorry baas, maar er is een nood geval!”zegt Guk trillend van angst. Ik laat hem los en snuif. “Wat?”vraag ik kil. Guk wenkt me en gaat me voor. In de grote hal zie ik wat er is. Het meisje ligt op de grond. Haar jurk is doorweekt en rond om haar is het rood van het bloed. “Ze leeft nog. Maar Juk had zin in haar.”zegt Guk trillend. Ik schreeuw van woede en sla mijn nagels uit. Ik smijt hem tegen de muur aan en schiet op het meisje af. Ik verwijder het bloed en genees haar wonden. Ik til haar op en ga naar mijn kamer, ik leg haar in bed en beveel iedereen te gaan slapen. Ik ga weer naast haar liggen en kijk naar het plafond. Niet veel later val ik weer in slaap.

“Jo Jim wakker worden, man.”hoor ik iemand zeggen. Ik open mijn ogen en kreun tegen het felle licht. Tuk staat naast mijn bed en grijnst. “Jim, de andere wachten op bevelen.”zegt hij rustig. “Man, sluit het gordijn.”kreun in. Ik knijp mijn ogen dicht. “Jim, gast wat is er met je?”vraagt Tuk, mijn broer ongerust. ‘Koppijn. Juk wilde vannacht dat meisje vermoorden.”zeg ik zacht. Ik open mijn ogen en zucht. “Je ben gloeiend heet.”zegt Tuk geschrokken als hij zijn hand op mijn voorhoofd legt.

Ik kijk meteen naast me. Het meisje licht er nog. Ze ziet er nog net zo uit als gisternacht. “En zij, is ze oke?”vraag ik zacht. Tuk legt zijn hand op haar voorhoofd en trekt hem verbaasd terug. “Wat? Wat is er?”vraag ik bezorgd. “Ik weet het niet, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Ze is ijskoud.”zegt hij zacht. “Niet dood?”vraag ik zacht. “Nee, dat niet.”zegt Tuk. ‘Moet ik wat te eten halen? En wat zeg ik tegen de andere?” vraagt Tuk rustig en bezorgd. “Ze kunnen jagen of vrij nemen.”zeg ik zacht. “Ik heb geen honger.”zeg ik er zacht achteraan.

Tuk verlaat de kamer en sluit de deur. Het meisje naast me kreunt zacht. Ik schiet overeind. Ze is wakker. Verbaast kijkt ze me aan. “Jij bent de Vampier wolven leider van gister.”zegt ze zacht en verbaasd. Ik knik en nog voor ze iets kan zeggen sprint ik naar de wc. Ik geef over en zak neer. Twee zachte handen helpen me overeind. Ik word in het bad gezet. Ze trekt de wc door en loopt terug. Ze kijkt me niet aan en trekt mijn boxer uit. Ze draait onwennig de kraan open en laat het bad vol lopen. Als het bad vol is met warm water, laat ik me achterover zakken om meteen kopje onder te gaan.

Proestend kom ik boven. Het meisje houdt me overeind en begint me rustig te wassen. Ze zegt niks en in haar ogen zie ik onbegrip. Als ze klaar is laat ze me nog even zitten en laat dan het bad leeg lopen. Ik droog me zelf af en ze helpt me met aankleden. Ik loop zelf naar het bed, in plaats van de deur, en ga liggen. Met een handgebaar draag ik een jogging broek en een shirt. Ik ga onder het dekbed liggen en kreun zacht van de hoofdpijn. Een gekraak aan de linkerkant maakt me duidelijk dat ze op het bed zit. “Waarom?”vraagt ze enkel. “Ach we mogen dan wel wreed zijn, maar we konden je niet aan je lot overlaten. En bovendien, we hebben niet echt iets tegen de Dark Angels, we willen ze graag helpen. Maar Dark Lord wil dat weer niet.”zeg ik zacht.

“Ik ben Kathy, leider van verzet`s groep 0alfa.”zegt ze zacht. Een heel verhaal over haar leven rolt uit haar mond. Na een tijdje is ze klaar. “Je was een Dark Angel, veranderde verder en nu ben je, je krachten kwijt?”vraag ik verbaasd. Ze knikt en ik ga rechtop zitten. Geschrokken kijkt ze me aan. “Rustig, ik doe niks hoor.”zeg ik zacht. “Jullie vleugels zijn net iets kleiner dan de mijne.’zegt ze zacht. “Ik heb je niet gezien als je veranderd ben.”zeg ik zacht. “Ow.”zegt ze zacht. Ze plukt aan de jurk en trekt hem plots uit. Ze wil onder de dekens kruipen als ik haar tegen houd. Ik ga onder de dekens vandaan en kruip naar haar toe. Met mijn hand raak ik haar buik aan. Die voelt extreem hard. Ik duw haar achterover. Ze verzet zich niet en laat het toe.

Ik onderzoek haar verder. Ik trek me terug en denk even na. Het zou kunnen, al bestaat die soort niet echt meer. Mam was een Dark Angel en pap een Vampier wolf. Da in combinatie creëert iemand zoals Tuk. Het zou kunnen dat zij er ook een is. “Is er iets?”vraagt ze zacht. “Nah, mijn broer is een half Dark Angel en half Vampier wolf.”zeg ik rustig. “Mijn ma was Dark Angel en me pa V.W”zeg ik droog. “Ik heb mijn ouders nooit gekend. Ik ben er een van een tweeling. Max is me broer, maar waar die nu zit, weet ik niet.”zegt ze zacht.

“Ach maak je niet druk. Je hebt tijd nodig om je krachten weer terug te krijgen.”zeg ik rustig. “Weet ik, maar ze hebben me nodig, de russen zijn er nog steeds, die gaan niet een, twee, drie weg.”zegt ze rustig. “Nope, ze zullen nu wel op zoek gaan naar de Vampier Wolven.”zeg ik droog. ‘O heel fijn en wat wou je doen tegen meer dan ik weet niet vijftig duizend russen?”vraagt ze plots. “Zoveel? Vraag ik droog en verbaasd. “Jup, met een heleboel kernwapens, rakketten, torpedo`s, lasergun`s enz.’zeg ik droog. “Die doorboren je vleugels in twee seconden. En dan die in haal lijnen nog. Geloof me dat is pijnlijk, vooral als ze de lijn recht door je vleugelbot boren.”zegt ze.

“Uh oke, dat is een keer gebeurt bij een van ons en die heeft het niet overleefd.”zeg ik zuchtend. ‘Ik wel.”Zegt Kathy zuchtend. Ik zeg niks en laat me achterover vallen. “Ik wil weg,vliegen in de lucht.’zegt ze zacht. “Ik kan wel met je vliegen als je wil.”zeg ik zacht. “Echt?” vraagt ze zacht. Ik ga van het bed af en met een beweging van mijn hand draag ik mijn zwarte kleding. Ik vouw mijn vleugels uit en grijns. Ze komt overeind en kijkt naar haar lichaam. “Wat moet ik aan?” vraagt ze dan zacht. Ik kijk haar aan en krab even nadenkend op mijn hoofd.’

Dan gooi ik iets naar haar toe. Vol verbazing trekt ze het aan. het is een zwarte hotpant`s, een zwart shirtje en een mantel. Ze trekt de zwarte leren laarzen aan en zucht. “Nu hopen dat ik niet tijdens het vliegen verander.”zegt ze zacht. “Ach jo er gebeurt heus niks.”Zeg ik gerusts stellend. “Geloof me jij weet niet hoe ik verander. Ik kan gaan stuiptrekken en je te pletter tegen de grond slaan.”zegt ze rustig. “Ach ik ben wel wat gewend.”zeg ik kalm. Ik pak haar hand vast en ze glimlacht even.

Ik gooi de deur open en smijt daarmee twee van de jagers tegen de muur. “Niet luisteren.”zeg ik kil. Kathy zegt er niks van en ik lees ook geen angst in haar ogen. Ze kijkt vol afschuw naar de twee jagers en snuift. “Als ik mijn klauwen had, hadden ze nu geen oren meer.”zegt ze rustig als we verder lopen. Ik grinnik en lijd haar de gangen door naar buiten. Ze haalt diep ademen en kijkt om zich heen. “Mooi.”zegt ze zacht. Ik knik en ze duikt weg als ik mijn vleugels verder uitsla en me afzet. Ik vlieg een stukje omhoog en pak haar hand vast. Ik trek haar omhoog en sla mijn armen om haar middel.

Ik vlieg hoger en hoger en zie een aantal jongens beneden kijken. Ik vlieg nog hoger en ik hoor haar rustig ademhalen. “Wow.”zegt ze zacht. Ik grinnik en vlieg met haar naar een van mijn favoriete plekken. Ik land op het dak en laat haar voorzichtig los. Ze verliest haar evenwicht niet en kijkt om zich heen. ‘Wow.”zegt ze zacht. Ik glimlach even en kijk dan naar het prachtige uitzicht. Uren staan we te kijken, de zon gaat onder en ik kijk haar richting op. Ze straalt en kijkt naar de zon`s ondergang. Ik kijk weg en het begint te waaien. Donkere wolken pakken zich samen en het begint te regenen. Ik sla mijn vleugels in en een luide gil verstoort de stilte. Ik kijk Kathy`s kant op.

Ze houdt zich stevig vast aan een pilaar en schopt tegen een lelijke Gnoom aan. “Laat los lelijk misbaksel.” Sist ze. De gnoom lach ijzing wekkend en ik trap hem opzij. Ik help Kathy omhoog en grom van woede. “We kunnen niet terug.”Zeg ik zacht. “Shit! We zitten hier vast in de storm met lelijke beesten.”zegt ze luid. Ze heeft haar zin net afgemaakt of ze wordt uit mijn armen gerukt door een enorme gnoom. Ze schreeuwt en stribbelt tegen. “Laat los lelijkerd, als ik mijn klauwen heb dan verscheur ik iedereen van jouw soort, te beginnen met jou.”briest ze.

Ik heb geen tijd om te grinniken. Ondanks de regen stijg ik op en smijt ik wat gnomen opzij. Kathy gilt niet alsof ze bang is, al zou ze wel bang moeten zijn. Gnomen houden van martelen en na het martelen eten ze hun slachtoffers op. Ik jump boven op de gnoom die Kathy vastheeft en vlieg met haar weg. “Vampier Wolf!”brullen ze luid. “O wacht maar tot ik mijn krachten terug heb, ik verscheur ze.”briest Kathy. Ik vlieg weg van het gnomen hol en maak een noodlanding recht in een enorme dodelijke doornstruik.

Ik kom overeind en zak kreunend terug. Auw! Doorn in mijn vleugelbot. “Gaat het?”vraagt Kathy zacht. Ik kreun even en ze zucht. “Niet dus.”Zegt ze droog. Ze helpt me overeind en onderzoekt mijn vleugels. “Ai dat moet zeer doen.”Zegt ze zacht. “Ja.”zeg ik zacht. Ze wrikt de doorn uit mijn vleugel bot en ik schreeuw het uit van de pijn. “Kut beesten.”sist Kathy kil. “Ik kan het niet genezen.”zegt ze zacht. “Jim! Jim!”wordt er geschreeuwd. “Tuk.”zeg ik zacht. Ik wil gaan vliegen maar ze drukt me terug. “Niet doen sukkel! Je kan niet vliegen. Je vleugel bot is zwaar beschadigt. Dit zijn kapicji doornen. Boren die in je vleugel dan is het niet zo erg maar in je vleugel bot wel. Het zocht voor extreme pijn en verlamming.”zegt ze zacht.

“Jim!”wordt er weer geroepen. “Kathy! Je ogen.”zeg ik geschrokken als ik in haar ogen kijk. “Wat?”vraagt ze zacht. “Ze worden rood.” Zeg ik zacht. “O heel fijn, waarom nu?”moppert ze. “Verander je?” vraag ik zacht. “Ja, en dat is niet echt leuk voor jou.”zegt ze zacht. Ik denk terug aan wat ze gezegd heeft en verbleek. “O nee en ik kan niet vliegen.”zeg ik zacht. “Jim!”roept Tuk weer. “Tuk!”roep ik terug. Niet veel later staan Tuk en vier andere voor mijn neus. “Broertje wat is er gebeurd?” vraagt hij bezorgd. “Gnomen probeerde Kathy te ontvoeren. Ach ja ik heb haar gered maar de storm kwam en ik maakte een pijnlijke noodlanding in dit Kapicji bos.”zeg ik zacht. “Kathy heeft een doorn uit mijn vleugel bot gehaald, en zoals ze zij zijn mijn vleugels nu verlamd en pijnlijk.”zeg ik zacht.

“Waar is ze?”vraagt Tuk zacht. Een luide gil zegt het antwoord. “Gnomen!’roept Tik. “Ze hebben Kathy.”zeg ik kreunend van de pijn. Weer een gil en dan gekrijs. “O shit!”zeg ik zacht als ik het felle rode licht zie. “We moeten weg.”sis ik naar Tuk. “Zonder haar?”vraagt hij verbaasd. Ik zeg niks en hij tilt me op. Hij vliegt zo snel hij kan. Gnommen rennen hysterisch en bang weg. Ze landen bij Kathy en Tuk zet me neer. Hij rent op haar af en wordt achteruit gesmeten door een opkomende vleugel. Kathy komt overeind en slaakt weer een gil. “Godverde pleuris! What the heck gebeurt er met haar?”vraagt Tuk als hij veilig bij mij zit. “Ze verandert.”is mijn simpele antwoord.

“Ze heeft haar krachten terug.”zeg ik zacht. Voor onze ogen krijgt Kathy een witte huid`s kleur. Haar vleugels worden vier keer zo groot als die van een Dark Angel en drie keer zo groot als die van een Vampier wolf. Ze krijgt enorme lange scherpe harde nagels, zwart van kleur. Metaal vormt zich om haar armen en benen en zelfs haar voeten en handen. Haar haren worden langer en raven zwart. Als ze haar mond opent en luid krijst zien we heldere witte lange scherpe tanden, waaronder twee hoektanden. “Jezus.”zegt Tuk zacht. Hij slaat zijn nagels uit die iets korter zijn dan die van Kathy. Zijn vleugels worden groter en zijn tanden scherper.

Plots stopt het, rode vonken schieten van haar af als ze opstaat. Ze heft haar hoofd op en dan stampt ze op de grond. “Nee, nee, nee. Godverde pleuris. Niet nu!”buldert ze. De felle wind blaast haar met moeite omveer. Ze smakt tegen een rots aan en vloekt hardop. “Oke.”zegt Tuk langzaam. “Jim!”roept ze plots. “Hier.”roep ik terug. Ze schiet op me af en grijnst. “Eet hem op en je bent dood.”zegt Tuk dreigend. “Hou je kop.”sist Kathy. Plots pakt ze Tuk`s handen vast. Ze deinst achteruit. “Jij! Dezelfde nagels, zwart en lang. Iets korter maar hetzelfde.”zegt ze. “O heel fijn dat betekent dat of me ma of me pa een Dark Angel was of een Vampier wolf.”

“Heel fijn, Max gaat dit leuk vinden.”zegt ze sarcastisch. Een luide gil verstoort de stilte die valt. Kathy veert overeind en vliegt er van door. “En wij dan?”brult Tuk luid. Ze krijst iets onverstaanbaars terug en ik grinnik zacht. Tuk tilt me op en met veel moeite gaan we naar het fort. Mijn wonden worden verzorgd en Tuk is bezorgd, oja en hij kaffert iedereen uit die bij mij in de buurt komt. Enkele dagen later stormt Tuk naar binnen. “Ze hebben Kathy gevonden met een bende kinderen, wat volwassenen , twee aardige russen en twee jongens van haar leeftijd.”zegt hij. Ik kom mijn bed uit kleed me aan en storm naar de hal. Verzet`s groep 0alfa zit in de hal. “Geef ze te eten en kamers.”zeg ik rustig. Ze doen wat ik zeg en Tuk grinnikt.

Een jongen praat met Dirge. “Dark Angels.”zegt Tuk niet begrijpend. ‘Werken samen met 0alfa.”zeg ik droog. “Jim! Je doet aardig.”Zegt Dirge verbaasd. “Ach ja ik mag Kathy wel.”zeg ik droog. “Max is een Dark Angel erg grappig.”zegt de jongen. “Ha ha.”Zeg ik droog. “Alleen is Kathy verdwenen.”zegt Dirge. “Tuk ze hadden Kathy toch?”vraag ik verbaasd. Een jongen die sprekend op Kathy lijkt komt aangerend. “Man, ze mogen dan moordlustig zijn maar wel aardig dom.”zegt hij. “Ze zagen me aan voor mijn zusje Kathy.”roept hij. “Ga haar zoeken.”bulder ik kwaad. Tuk snelt geschrokken weg. “Ja, baas.”brullen enkele mij toe.

“Ik ben Jim.”zeg ik droog. “Max, Kathy`s tweelingbroer.”zegt de jongen. “Goed jullie krijgen allemaal een kamer.”zeg ik rustig. “Waar is je vader?”vraag ik aan Dirge. “Meegenomen door de Russen.”Zegt Dirge zacht. “Als ik die gasten in handen krijg, ik maak ze af.’sist Max.”Niet doen. Kathy heeft het geprobeerd ze werd gevangen remember.”Zegt de jongen naast Max. “Ach, ze kan wel wat.”zeg ik droog. “Ze had het over gnomen.”zegt Max. “Oja die vielen ons aan.”zeg ik droog.

“Ik wil weten waar ze is.”zegt Dirge zacht. “Ik denk dat ik het weet.”Zegt Tuk die plots naast me staat. Hij ziet bleek en trekt me mee. We stijgen op en vliegen naar een gebied vol met russen. Kathy staat vastgebonden aan een paal. Russen lachen luid. Haar ogen glinsteren gevaarlijk. “O o.”zeg ik zacht. “Ik heb die blik gezien vlak voor de gnomen aanvielen.”zeg ik zacht als ze raar kijken. Ik vouw, net als Tuk en Max mijn vleugels in. Tien andere vampier wolven doen hetzelfde. We zien er uit als gewone mensen. Dirge doet met moeite het zelfde. We komen te voorschijn.

Kathy kijkt geschrokken op, de russen kijken onze kant op en allemaal richten ze hun wapens op ons. “Dirge! Ga terug.”Zeg ik dwingend. “Na ah ik wil Kathy!”zegt hij zacht. “Ga godverdomme.”brul ik luid. Dirge slaat zijn vleugels uit en zijn klauwen en krijst van woede. “Wacht maar.”sist hij. Hij gaat ervandoor en Steven gaat ook maar mee. “Wat willen jullie?’vraagt een rus. “Wij willen enkel het meisje.”zeg ik rustig. “Jim, alsjeblieft laat het. Het heeft geen zin we zijn verdoemd. Als de russen ons niet ten onder brengen doet hij het wel.”Zegt Kathy luid. “Wie is hij?” vraag ik niet begrijpend.

“Je vader! Hij is compleet gestoord. Hij viel me aan toen ik hem wilde bevrijden. Hij is het kwaad zelf!”roept Kathy. “Kop dicht wijf dat weten we nu wel en als we niet oppassen verscheuren zij ons nog.”zegt een rus. ‘Wow wacht ff Vampier Wolven en de Dark Angel`s zitten in 0alfa wij strijden tegen het kwaad.”zegt Kathy luid. “Dat verandert de zaak.”zegt een russen leider. Ze maken Kathy los die meteen op haar knieën zakt. Een enorme rode flits boord zich recht in Kathy`s rug. Ze valt voorover en de russen rennen onze richting op. “Weg! Hij is er.”roepen ze. We beginnen te rennen richting ons fort.

Ik laat iedereen de aanval`s positie innemen, verdediging`s man gaan overal op hun posten staan. Hekken worden neergelaten en iedereen krijgt een wapen.