The last war (HFST 19)

Dirge pov:
“Locu, Tiuk, Lonk, Jik en Tyun! Jullie gaan jagen in Afrika.”zeg ik luid. Ze knikken en vertrekken. Ik zucht en maak wat te eten klaar in de keuken. Ik schrok mijn biefstuk naar binnen en hoor gestommel in de zamel kamer. Ik ga naar de kamer en zie het meisje. Ze loopt wankel richting een steen. Ze gaat op de steen zitten en slaat er een aantal keer woedend op met haar hand. Ik kom dichterbij en ze kijkt op. Ze staat razend snel op en slaat haar vleugels uit. Ze loopt achteruit richting de uitgang. Ze zegt wat raars in het Nederland`s, dat ik dus echt niet versta. Maar die stem heb ik eerder gehoord. Mijn ogen worden groter en mijn mond valt open.

Ik kom dichterbij en ze verstijft. Ik loop om haar heen en bekijk haar grondig. Ze trekt haar vleugels terug en doet haar mantel om. “Kathy?” vraag ik ongelovig. Ze knikt en kijkt me onderzoekend aan. “Dirge?” vraagt ze stomverbaasd.”Jup, ik dacht dat je nog bij het verzet was.”zeg ik zacht. “Ze hebben me eruit geschopt. Mijn broer keurde het goed.”zegt ze zacht. “Wat een lul, sorry dat ik het zeg hoor, maar je gaat je eigen zus toch niet uit de groep verbannen?”vraag ik verontwaardigd. Ze snuift en slaat haar armen over elkaar heen. “Hij wel, ach zonder mij kan hij niet veel. Hij weet niks van wat de raad enzo bespreekt. Ik was de echte leider.”zegt ze.

Ik kijk haar aan en schudt mijn hoofd. “Je, bent anders. Veel wilder.”zeg ik rustig. “Kan ik ook niks aan doen, maar die vleugels zijn soms wel erg irritant.” Zegt ze mopperend. “Je went er wel aan.”zeg ik droog. “Dat hoop ik dan maar want het is erg irritant. Ik heb het vliegen nog niet echt onder controle, mede dankzij jouw lieve Dark Angel vriendjes die het nodig vonden om op me te schieten.”Zegt ze snuivend. “Dat zullen Muk en Isa wel geweest zijn, die vertelde dat ze op een vrouwelijke Dark Angel hadden geschoten, die niet bij onze groep hoorde.”zeg ik. “Je had hun gezichten moeten zien toen ik veranderde. Toen pas hadden ze door dat ik een Dark Angel was.”zegt ze hoofdschuddend.

“Maar wat ga je nu doen? Ik neem aan dat je niet wil blijven?” vraag ik, hopend dat ze wel blijft, want ze is erg leuk. Ze haalt haar schouders op en draait zich om. “Ik wil heel graag terug naar mijn broer, naar het verzet enzo. Ik mis de kinderen.”zeg ik zacht. “Heb je kinderen?” vraag ik stomverbaasd. “Nee, de kinderen in het verzet. Meer als de helft van hen blijft liever van mij, je hebt grote kans dat ze het verzet hebben verlaten en zich hebben gegroepeerd, om zoek naar mij. “ zegt ze rustig. Plots haalt ze een apparaat tevoorschijn dat ik ken als een walkey talkie. Ze drukt een knopje in en het geruis weerklinkt in de grot. Dan een zachte kinder stem. “Kathy! Torak hier over.” Kathy grijnst. “Kathy hier over.”zegt ze droog.

“Kathy wat is je positie, we zitten ergens bij een groot half ontploft gebouw. Over.” Kathy fronst haar wenkbrauwen en vloekt dan. “Torak, met hoeveel zijn jullie?”vraagt ze. “Alle kinderen van groep 0alfa. En de raad en die twee nieuwe. Kazan en Nofa. Over.” “Blijf daar en hou je wapens in de aanslag, er zitten Dark Angel`s in de buurt. En een grote groep kwade russen. Over.”zegt ze. “Begrepen over.”zegt de jongen terug. Kathy hangt de walkey talkey in har broek en rent de grot uit. Ze doet haar mantel af en slaat haar vleugels uit. Ze bind de mantel om haar middel en stijgt op.

Ik zucht en vlieg de grot uit, ik ga naast haar vliegen en ze zucht. “Als die vrienden van jou ook maar een vinger uitsteken naar groep 0Alfa dan vreet ik ze op.”zegt ze dreigend. Ze vliegt wat sneller en richting een ontploft russen hotel. Daar aan gekomen landt ze en slaat ze haar vleugels in. Ze doet haar mantel om en rent naar een grote groep kinderen, tien volwassenen en twee russen. Ik kom dichterbij met mijn vleugels dichtgevouwen, ik kan ze niet terug trekken zoals Kathy. Kathy snelt op een jongetje af en omhelst hem. Ze lachen tot een aantal kinderen hun wapens op me richten.

“Kathy! Dat is die rus die bij ons binnendrong.”zeggen ze angstig. Ik schudt mijn hoofd en zucht. “Dat is een Dark Angel. Jammer genoeg de zoon van de gene die de russen aanvoert.”zegt Kathy. “Kan ik daar wat aan doen? Ongeveer de helft van de russen doet het omdat ze bang zijn dat mijn vader de opdracht geeft ze te verscheuren. en dat wordt dan de taak van de laatste Dark Angels. Mijn vrienden om precies te zijn. Er zijn er nog dertien. Mijn vader, tien vrienden, Kathy en ik.”zeg ik droog. “Kathy ben jij ook moordlustig?” vraagt een meisje. “Nee, ik eet alleen russen, die jullie wat willen doen.”zegt ze droog.

“O dan is het goed, russen zijn toch gemeen en stom.”zegt het meisje. “He wij zijn niet stom.”zeggen Kazan en Nofa verontwaardigd. “Niet alle russen zijn slecht, Lucy.”zegt Kathy rustig. Ze werpt een blik op mij en ik zie gewoon in haar ogen dat ze wil dat ik help. “Klopt, meer als de helft van de russen, die de oorlog uitvoeren, doen het tegen hun wil in. Mijn vader, Dark Lord, dwingt ze. Ze zijn gewoon bang, zelf de Dark Angels.”zeg ik rustig. “Jij bent zijn evil zoon.”roept een meisje. “Ja, je vindt alles wat hij doet goed.” Roept een ander.

“Kathy! Je nagels prikken.”zegt een jongetje luid. Kathy kijkt geschrokken naar haar nagels. “Oeps.”zegt ze zacht. Ze trekt ze in en ik kijk naar mijn nagels. Ze zijn langer dan die van mijn vader, langer dan die van enig ander Dark Angel. “Dirge!”roept iemand plots. Locu, Muk, Ias, Tiuk, Tuka,Tyun,Lonk, Jik, Onic en Tyn komen aangevlogen en landen vlak voor de kinderen. Hun nagels zijn uitgeslagen en hun vleugels zijn klaar om elk moment op te stijgen. “Je vader is razend, omdat je er niet bent, Dirge!” zegt Muk. Hij ontbloot zijn scherpe tanden en ik zie dat er een paar missen.

“Hij heeft bijna al mijn tanden uit mijn bek geslagen.”zegt hij verontwaardigd. “Wees blij, ik mis een nagel.”zegt Ias en hij houdt zijn linker klauw omhoog. “Ai, dat doet vast pijn.”zeg ik droog. Ze knikken beide. “Als ik jou was zou ik maar snel gaan, hij heeft gedreigd dat meisje, die nieuwe wat aan te doen. Hij weet dat je een zwak voor dr hebt. Hij zei dat hij haar vleugels zou uitrekken en een voor een haar nagels als je nu niet terug komt en twee verzet`s leden aan vlarderen scheurt.”zegt Locu haastig. Ik draai me geschrokken om naar Kathy. “Bedoelt ie mij?”vraagt ze verontwaardigd.

“Uh ja.”zegt Tuka droog. “Niemand trekt Kathy`s vleugels eruit.”roept een meisje. “Uhm Tiny, kalm aan ik kan zelf ook wat uitrichten hoor. Dirge`s vader moet heel wat verrichten om mij te pakken te krijgen.”zegt Kathy rustig. “Jo Dirg, we moeten gaan als je niet wil dat ze er aan gaat.”zegt Tyun. Ik kijk aarzelend van mijn maten naar Kathy. De kinderen staan achter haar, ze kijken angstig naar de Dark Angels. “Jongens vouw je vleugels ff in, en verberg je nagels, jullie maken de kinderen bang.”zeg ik rustig. Verbaasd doen ze wat ik zeg. “Dirge, waarom aarzel je?”vraagt Tiuk.

“Dirge? Wil je soms bij ons blijven?”vraagt Kathy plots. “Ik weet het niet, hij is mijn vader maar wat ie doet kan echt niet.”zeg ik zacht. “Kathy! Plan b.”zegt een meisje plots. “Ja, slim.”zegt Kathy rustig. “Ik ga met jou mee, we doen nouja alsof we een stelletje zijn. Misleiden je vader. Smokkelen het verzet naar binnen en verslaan hem.”zegt Kathy rustig. “Wow Dirge, dat ga je niet menen hij is zeer machtig. Hij heeft twee belangrijke verzet`s leden.”zegt Muk. “Welke van de twee groepen?”vraagt Kathy droog. “Uhm 0alfa dacht ik.”zegt Muk. “De tien raadsleden of de twee overgebleven leiders?” vraag ik snel. “Uhm twee jongens, erg jong nog. Ik geloof dat ze Steven en Max heten.”zegt Ias nadenkend.

“Wat!”roept Kathy. “Dat zijn mijn ex en mijn misselijke broer.”briest ze. “Oke plan b ten uitvoer maar eerst ff mijn broer bang maken. O als ik hem te pakken krijg is ie nog niet jarig.”briest ze. “Oke Kazan, Nofa neem de kinderen die over de kleinere groepjes de leiding hebben. Overleg waar jullie een kamp opslaan. Hou contact via de WT.”zegt Kathy. De twee russen knikken en lopen een verlaten gebouw in. Kathy loopt mijn richting op. “Goed wegwezen. Naar je vader.”zegt ze pissig. Mijn maten slaan hun vleugels uit en stijgen op. Kathy doet het zelfde en trekt me mee omhoog.

“He, auw kijk uit.”protesteer ik. “Wat?”vraagt ze geschrokken. “Niks, ik heb mijn vleugel bezeerd bij de landing.”zeg ik zacht. Ze zucht en we vliegen, langzaam, richting de grot. Locu, Muk, Ias, Tiuk, Tuka,Tyun,Lonk, Jik, Onic en Tyn gaan op hun plekken zitten. “Ik ga naar me pa.”zeg ik zacht. Kathy knikt en laat mijn hand los, als ik de trap op loop. Achter mij hoor ik een plof. Ik draai me om en zie dat Kathy op een steen zitten. Ze bekijkt haar nagels en snuift ontevreden. “DIRGE!!!” ik draai me om en haast me naar pap`s kamer. Ik open de deur en zie meteen twee jongens zitten. Ze kijken angstig en beven over hun hele lichaam.

Ik probeer ze te negeren maar kan het echt niet laten om naar ze te kijken. “Dirge! Je bent laat waar zat je?”vraagt mijn vader kil. Hij draait zich om en zelf met zijn vleugels in gevouwen ziet hij er angstaanjagend aan. “Moest een ruzie oplossen op de Noordpool. Het is daar erg stormachtig en koud. Het duurde even voordat ik haar had gevonden. Half bevroren natuurlijk, maar we hebben het uitgepraat. Ik vond dat we haar vrienden moesten opeten, zij zei martelen. “zeg ik rustig. “Hm martelen klinkt beter.”zegt mijn vader nadenkend. “Waar is ze?” vraagt mijn vader kil. “Beneden in de zamel hal, niet helemaal blij met haar nagels.”zeg ik rustig.

“Ga dr halen.”zegt mijn vader kil. Ik knik en draai me om. Ik loop de kamer uit en ga naar beneden. “Hij wil dat ik je haal.”zeg ik zacht tegen Kathy. “Goed.”zegt ze zacht. Ik pak haar hand vast en we lopen samen naar boven. Ze krabt af en toe geïrriteerd aan haar arm. Vragend kijk ik haar kant op. “Jeuk.”zegt ze zacht. “Je nagels worden langer en ze zijn zwart.”fluister ik zacht. Geschrokken kijkt ze naar haar nagels. Haar ogen worden felrood en haar haren nog zwarter en langer dan ze al waren. Haar vleugels slaan automatisch uit en worden langer en groter. Ze zet een stap achteruit. “Dirg wat is dit?”vraagt ze geschrokken. Haar stem klinkt hoger en kwaadaardiger.

“Geen idee misschien weet pap het.”zeg ik zacht. Ik pak haar pols vast en trek mijn hand terug als ik een schok krijg. Ze opent haar mond om wat te zeggen. Haar tanden zijn langer en scherper en ze heeft twee scherpe glinsterende hoektanden. “Is dit een onderdeel van plan b?”vraag ik bezorgd. “Nee.”brengt ze uit. Haar huid wordt witter en metaal vormt zich over haar armen en benen. Plots stopt het. “Volgens mij is het gestopt.”zegt ze zacht. Ik knik niet helmaal zeker of dat ook zo is en open de deur. Ik ga naar binnen en ze loopt achter me aan. elke stap die ze zet gaat gepaard met een hoop geknetter en rode vonken.

“Dit bevalt me niet.”moppert ze. “Pa die is Kathy.”zeg ik rustig. “Sta stil.”sis ik haar toe als de vonken van haar af slaan. “Ik sta stil.”zegt ze zacht. Ik kijk haar kant op, ze staan inderdaad stil. Ze gloeit rood op en haar nagels zijn langer dan die van mij. “Zoon, ze lijkt niet op een Dark Angel.”zegt hij kil. “Net wel hoor, sorry dat ik net nog meer verander dan de bedoeling is. Alsof ik het leuk vindt om rood uit te stralen.”barst ze uit. “Uhm Kathy doe je rustig je hebt net bijna Muk verscheurd omdat hij wat zij over je kont.”zeg ik droog. “Weet ik.”sist Kathy.

“Kathy!”roept Max plots. Kathy draait zich om. “Max, Steven! Wat the heck doen jullie hier?”vraagt ze. Ze loopt op ze af en maakt de touwen los. “Gevangen zijn.”moppert Max. “Wat? Ga je niks zeggen over wat een monster ik ben?”vraagt ze kil. “Nope.”zegt Max droog. “Dirg! Breng die twee maar naar groep 0alfa misschien dat ze elkaar af maken.”zegt ze droog. Ik knik en sleur Steven en Max mee. Buiten bij team 0alfa laat ik ze achter. “Kathy is hem aan het uitkafferen”zegt Muk die aan komt vliegen met de rest. “Waarom?”vraagt Max. “Geen idee, iets met trouw plannen, en veel te snel.”zegt Ias. “Dirg! Je vader houdt toch niet van vuur?” vraagt Tuka. “Ja, hoezo?”vraag ik niet begrijpend. Als wijze van antwoord wijst hij naar de grot.

De ingang staat is de fik en binnen wordt er geschreeuwd. Plots wordt het dak eraf geblazen en vliegen de rotsblokken in het rond. Mijn vader schiet eruit, zijn klauwen zijn uitgetrokken en zijn mantel wappert. Zijn tanden zijn ontbloot en zijn rode ogen glinsteren angstaanjagend kwaad. “Die verdomde bommen ook.”dondert hij. “Kathy! Waar is Kathy?” vraagt Max zacht en hysterisch. “Laat mij maar ga terug!”sis ik zacht. Max, Steven en de kinderen duiken het gebouw in en gaan ondergronds. “Dirg! Waar is Kathy?”vraagt Muk rustig. Ik kijk naar de grot, die in lichterlaaie staat. “Pa! Pa!”roep ik luid. “Wat!”dondert hij terug. “Kathy! Waar is Kathy?”vraag ik luid.

Mijn vader`s ogen flitsen naar de brandende grot. “Weet ik veel, ze ging net weg toen die vervloekte bommen ontplofte.”buldert hij. “Ik ga naar binnen.”zeg ik vastberaden. “Ben je gek! Zoon we zijn niet vuurbestendig.”buldert mijn vader kwaad. Even is het stil en Locu, Muk, Ias, Tiuk, Tuka,Tyun,Lonk, Jik, Onic en Tyn schuifelen onrustig heen en weer. Normaal zijn ze rustig en moordlustig maar nu niet. Misschien omdat ze Kathy allemaal mogen. Tuka komt plots naast me staan. Ze lange puntige oren staan rechtop en hij kijkt onrustig naar de brandende grot. Een harde explosie klinkt en rotsblokken vliegen rond. Mijn pa ontwijkt ze met gemak. Nog steeds is het stil en Tuka luistert gespannen.

Een harde gil verstoort de stilte en Tuka`s oren gaan rechtop staan. Zijn klauwen slaan automatisch uit en zijn vleugels slaan me tegen de vlakte. Zijn tanden worden langer en scherper en hij stormt richting het gebouw. Muk en Ias rennen hem achterna en werken hem tegen de grond. Locu, Tyun en Lonk rennen hen tegemoet en gezamenlijk slepen ze Tuka naar mij toe. Onic helpt me overeind. “Nee, laat los! Ik moet gaan ze riep.”zegt Tuka hijgend. Een tweede gil verstoort onze concentratie. Tuka komt overeind en staart vol afgrijzen naar de grot.

Weer een gil, dit keer luider en… veel angstiger. “Onee.” Stamelt Tuka geschrokken. Hij slaat jammerend zijn klauwen over zijn oren heen. Onic slaat haar armen om hem heen. Allemaal kijken we naar de grot, die brand als een achterlijke. Mijn vader is nog steeds niet geland en kijkt op ons neer. “Verman je zelf en ga een nieuwe plek zoeken.”buldert hij. “Nee!” weerklinkt een luide wanhopige stem. “Laat los! Laat los!” weer die stem. Tuka jammert steeds luider. Natuurlijk hij heeft goede oren, hij hoort alles wat wij niet kunnen horen.
Locu, Muk, Ias, Tiuk, Tuka,Tyun,Lonk, Jik, Onic en Tyn gaan staan en kijken naar de grot.

Minstens vijftig enorme gedaantes vliegen als een raket uit de grot. Mijn vader wijkt opzij en stort te pletter. Ik ren zijn kant op en help hem overeind. We gaan samen terug naar mijn maten. De donkere enorme figuren lachen bulderend. “Laat los!” roept de stem weer. “Kathy!”roept Tuka luid. Hij rukt zich los en Muk en Ias proberen hem tegen te houden. “Kom op waar wachten jullie tien op? Schiet op dan kunnen we weg.’buldert een van de vijftig figuren. “Vampier wolven.”zegt mijn vader zacht. “Laat los.”schreeuwt Kathy weer.

Tuka slaat zijn vleugels uit en zet zich af. Hij vliegt recht op de vampier wolven af, even lijkt het alsof hij ze gaat aanvallen. Dan maakt hij een snoek duik, recht de vlammen zee in. “Hierom voerden we die verdome oorlog.”briest mijn vader. “Wat! Dus niet omdat je robot`s haat?”vraagt Steven plots. “Nee! Vanwege die verdomde vampier wolven.”briest mijn vader. “Ze proberen ons al tijden uit te roeien.”zegt Muk. “Kathy? Waar is Kathy?”vraagt Steven dan. ‘Pak die Dark Angel jongen, hij verpest alles.”buldert een van de vijftig vampier wolven.

“Wat?”vraagt Steven. “Tuka is naar binnen gegaan, voor Kathy. Tien van die rotsukkels hebben haar.”zegt Ias zacht. “Dark Angels kunnen toch niet tegen vuur?”vraagt Steven verbaasd. “Nee.”zeg ik zacht. “Kathy!”roept Steven luid. “Ze is er zelf een ze zal verbranden.”roept hij. “Nee, ze is veranderd. Ze lijkt op een Dark Angel, maar haar vleugels zijn drie keer groter en haar tanden langer en scherper en met twee hoektanden.”zegt Onic. “Ja, en die klauwen, nog langer en zwart.”zegt Muk.

“Ze is heel anders.’zeg ik zacht. Een luide gil van Kathy en Tuka klinkt uit de grot. Tien vampier wolven vliegen jammerend uit de grot. Tuka schiet eruit, in zijn armen ligt een wezen dat lang zwart haar heeft. Enorme zwarte leren vleugels. Lange zwarte klauwen. Glinsterende scherpe puntige tanden. Een mantel en metalen armen en benen. Tuka`s linker vleugel staat in lichterlaaie en hij zwenkt heen en weer. De vampier wolven vliegen hoger en achteruit. “Die gast is gek, Dark Angels zijn niet vuurbestendig.”roept een vampier wolf.

“Kathy!”roept iemand plots. Max rent naar voren, Steven houdt hem tegen.”Max wat wou je doen?” vraagt hij. Max rukt zich los en een vuurbal flitst in zijn handen. Hij smijt die naar een V.W om maar even te zeggen. Gillend gaan ze opzij. Tuka komt deze kant op en ploft naast ons. Ik trek het wezen bij hem weg en genees zijn vleugel. Max hurkt neer bij het wezen. “Kathy! Wat is er toch gebeurt?’vraagt hij zacht. “Auw.”zegt Kathy zacht. Ze schiet overeind en kijkt stomverbaasd naar Max. “Wow wacht ff what the heck!”zegt ze luid. “Tuka! Ben je gestoord? Je had wel een Dark Angel burger kunnen worden. Geroosterd en al.”valt ze uit. “Nou zeg ik heb je gered.”moppert Tuka.

“Oja tuurlijk wie wil nou een monster zoals ik redden? Ik lijk half op een Dark angel met drie keer zo grote vleugels, tanden enz.’roept ze luid. Ze gaat staan en slaat haar vleugels, razend van woede uit. Ze ontbloot haar tanden en slaat haar nagels uit. Ze stampt op de grond en krijst oorverdovend luid. Zo luid dat zelf de Vampier wolven het nauwelijks kunnen verdragen. Krijsend slaan ze hun geklauwde harige handen voor hun oren. Wat ik raar vindt is dat ze zo kwaad is, maar niet vliegt. Ze stopt plots en haar rode ogen flitsen naar iets achter de kinderen. “Waag het de kinderen aan te raken en ik verscheur je.”sist ze kil.

Door het donker kan de persoon Kathy niet zien. Plots doet hij een aanval naar een van de kinderen. Hij grijpt een klein meisje, dat angstig begint te gillen en haar mes in de arm van de man steekt. Zilver glinstert in het maanlicht. Locu, Muk, Ias, Tiuk, Tuka,Tyun,Lonk, Jik, Onic, Tyn en mijn vader rennen gillend richting een half omhoog staand gebouw. De meeste kinderen volgen. Max en Steven trekken wat laatste kinderen mee. Kathy maakt haar nagels langer en ontbloot haar tanden. “Rot op.”sist ze kil. “Wat? Ga je, je Dark Angel maten op me af sturen? Die kunnen niet tegen zilver.”zegt de man lachend.

Kathy zet zich af en vliegt recht omhoog. Ze stort zich op de man en rukt het meisje uit zijn armen. Ze gooit het kind naar mij toe en ik vang haar op en zet haar op de grond. Trillend van angst rent ze naar Steven. Kathy draait zich om en krijst woedend. “Je hebt een van mijn groepsleden gepakt, nu ga ik jou pakken.”krijst ze. Ze duikt op de man af en vliegt hoog de lucht in. “Ik heb honger maar ik lust geen russen die zo gestoord zijn als jij.”roept ze kwaad. Ze goot de man naar de Vampier wolven en krijst. Ze land op de grond en kijkt rond.

Max jammert en kan niet geloven dat zijn zus een monster is. “Hou je kop broer, straks verraad je onze positie.” Sist ze hem toe. Mijn vader kijkt onrustig omhoog. De vampier wolven gaan uit elkaar en een hun leider komt naar voren. “Wat is hier aan de hand? Waarom jagen jullie niet?’buldert de stem. Het is jongen, rond de twintig, singel en heel erg kwaad. “We stuitte op het Dark Angel hol. Ze staan daar met verzet`s groep 0Alfa. Tien Dark Angels, acht mannen en twee vrouwen. En dan die Dark Lord en zijn zoon Dirge.”zegt er een haastig.

“Kathy! Achter je.”roept Steven plots hysterisch. Meer dan duizend razende russen omsingelen Kathy, die net haar vleugels, klauwen en tanden heeft ingetrokken. Ze kijkt om zich heen en haar ogen verraden angst. De leider van de Vampier wolven is gestopt met praten en kijkt naar beneden. “Kathy! Pas op.”brult een kind. Kathy wordt door tien russen tegelijk vastgegrepen en tegen de grond gewerkt. Er klinken wat schreeuwen en dan gaan ze staan. Kathy hebben ze stevig vastgebonden met zilverdraad en gewoon stevig touw en wat kettingen. Ze stribbelt zwak tegen en doet moeite niet te schreeuwen.

“Kathy! Doe dan wat, je kan jezelf bevrijden.”roept Tuka luid. Kathy opent haar mond en roept wat terug. “Nee, kan niet. Kwijt! Niet zelf ingetrokken!”meer versta ik niet. Maar begrijpen doe ik des te meer. “O nee ze is haar krachten kwijt.”jammert Muk. “We zijn verdoemd.”jammert Max. We vouwen onze vleugels uit en tillen zoveel mogelijk kinderen op. Mijn pa maakt een vlieg net en de helft van groep 0alfa gaat er in zitten. Zo verdwijnen we naar een onbekend land.