The last war (HFST15)

Kathy pov:

Twee maanden later.
Ik loop al twee maanden lang en heb zo`n beetje alle verzet`s leden naar de groep geholpen. Ik heb niks meer gegeten sinds de uitbraak uit de gevangenis. Ik loop vermoeid verder en plots wordt er op me geschoten. Een kogel boort zich in mijn linker boven arm en ik schreeuw het uit. Ik ren er van door. “Hebbes, geraakt! Ik heb het verzet`s lid geraakt.” Wordt er geschreeuwd. “Gebruik gewoon je krachten Muk.”zegt een stem kil. Dark Angel`s! Ik ren verder en verlies een hoop bloed. Een twee kogel boort zich in mijn linker been. Ik zak neer in het midden van een groot plein.

Ik heb mijn mantel om mijn middel geknoopt, twee dagen geleden. Ik kreun van de pijn die door me heen gaat. Zilver! Godverdomme daar kan ik niet tegen. Mijn nagels groeien automatisch en worden langer en steviger. Het metaal sluit zich om mijn armen en ik hoor dat de Dark Angel`s snel dichterbij komen. Ik schreeuw en kom overeind. Ik zak weer terug en voel de pijn in mijn rug. Een derde kogel heeft zich in mijn opkomende vleugel geboord. “Daar! Daar is die vervloekte trut.”wordt er geschreeuwd, niet door de naderende Dark Angels maar door Otto.

Ik kom overeind en ren in de richting van de Dark Angels. Kogels vliegen van beide kanten om mijn oren. Drie kogel`s van Otto en twee van de Dark Angels boren zich in mijn vleugels. Ik sla ze schreeuwend van de pijn uit en vlieg omhoog. Dat heb ik nog niet onder de knie. Ik zwenk heen en weer en zie de Dark Angels verbijsterd kijken. Otto begint vanaf de grond op me te schieten en de Dark Angels Draaien zich om. Ze vuren nu op Otto. Een felle windvlaag blaast me een eind richting het noorden. Ik stort neer in een groot bos en blijf kreunend liggen. Ik kan mijn vleugels niet in klappen van de pijn, dus hou ik ze uit geklapt.

Ik kom overeind en speur de omgeving af. Dark Angel`s kun je ook niet vertrouwen. Ze schieten rustig op hun eigen soort zonder er bij na te denken. Ik begin te lopen en besluit naar Engeland te gaan. Bloed stroomt uit mijn arm en mijn vleugels doen zeer. Ik besluit te gaan vliegen, ik vlieg omhoog, maar kom niet verder dan drie meter. Ik vlieg het bos uit en krijg wat meer ruimte. Plots boort een kogel door mijn linker vleugel heen. Ik krijs van de pijn en val een stuk naar beneden. Snel vlieg ik weer oomhoog, aangezien ik boven de rotsen vlieg. Achter me hoor ik de twee Dark Angels ze praten luid met elkaar. Plots vliegen ze een andere kant op en verdwijnen ze.

Twee dagen later.

Ik ben Engeland bereikt, het ligt compleet in puin maar ik ben er blij mee. Ik wordt steeds zwakker en probeer hoogte te winnen. Beneden zie ik plots vier Dark Angels staan. Ze lijken met elkaar te praten en hebben hun vleugels in gevouwen. Een kogel doorboort mijn schouder en ik draai me om. Otto zit in een helikopter en vuurt achter elkaar aan kogels op me af. Drie boren zich in mijn rechter vleugel en twee in mijn linker. Ik ben te zwak om ze te ontwijken of om me te beschermen. Ik stort naar beneden en plof in een berg kreupel hout. Ik kom overeind en wankel even.

Ik ren weg, achtervolgd door een regen van kogels en laser stralen. Ik schreeuw van de pijn als een laser straal recht door het gevoelige deel van mijn vleugels heen gaat. Ik ren verder, laserstralen vliegen om mijn oren en boren zich in mijn vleugels. Ik schreeuw weer en kijk vooruit. De Vier Dark Angels kijken op en zien de helikopter. Ik zwenk af en ren naar rechts. Ik vlieg omhoog en win wat hoogte door de opkomende wind. Otto volgt me en nu pas hebben de Dark Angel`s in de gaten dat Otto en de helikopter achter mij aan zitten. Ik vlieg boven een meer en voor een scherpe steek in mijn vleugel. Ik kijk omhoog en zie dat een inhaal lijn zich in mijn linker vleugel heeft gehaakt.

Een tweede lijn boort zich in mijn rechter vleugel. Ik verzet me heftig en probeer naar beneden te vliegen. De Dark Angels, drie van de vier, kijken beneden besluitloos naar wat er gebeurt. Ze begrijpen niet waarom ik niet vecht. Nou dat kan ik niet, met meer dan vijftig kogels in mijn vleugels een in mijn arm, een in mijn schouder en een in mijn linkerbeen. Ik weet niet eens wat ik als Dark Angel kan. Een derde lijn boort zich in mijn linker vleugel en een vierde in mijn rechter. Mijn gestribbel is te veel voor die helikopter. Ik probeer uit alle macht naar beneden te vliegen en het lijkt te werken.