The last war (HFST12)

Katy pov:

Gefrustreerd sla ik hard op mijn bureau. Het hout versplinterd onder mijn metalen handen. Ik zucht geërgerd als er op de deur wordt gebonkt. “Doe open Kathy!” roept Joshua luid. “Nee, waarom? Zodat jullie weer op me gaan schieten? Ik heb hier godverdomme niet om gevraagd.”schreeuw ik kwaad. Ik sla nog wat meer meubels aan gort en ruk dan de deur open. “Nou schiet op, zeg wat je wilt zeggen dan kan ik weer verder.”zeg ik kwaad. “Het is te gevaarlijk om je hier je laten. Je moet de groep verlaten. Max en Steven nemen 0Alfa wel over.”zegt Joshua zacht. Ik zie spijt in zijn ogen.

Ik zet een stap naar achter en kijk hem aan. “Ik doe niemand kwaad, ik kan het alleen niet altijd onder bedwang houden.”zeg ik zacht. “Je moet gaat Kathy, je broer zegt dat het beter is voor onze veiligheid, al gaat hij je wel missen.”Zegt Joshua zacht. Ik hef kwaad mijn hoofd op. “Goed ik ga al, als ik dan toch zo`n groot monster ben. Ik verscheur ook iedereen hier he? Ik heb echt al iemand op gegeten of niet?”schreeuw ik kwaad. Ik duw Joshua ruw opzij en hij vliegt naar achteren. Ik ren richting de tunnel en duw hier en daar wat mensen opzij. Ik ga naar Max toen en kijk hem aan. “Kathy…”begint hij. “Zeg maar niks verader,. Je verraad mij. Je zegt dat het beter is als ik ga, nou dan ga ik toch lekker.”Zeg ik kwaad. Ik sla mijn nagels uit en maak drie lange krassen op zijn arm. “Als aandenken aan je monster zus.”Zeg ik kil.

Ik ren de gang in en versnel. Ik begin dit onder de knie te krijgen. Ik kom aan bij het luik ,binnen een uur, en gooi die open. Ik doe mijn mantel af en bind die om mijn middel. Ik trek mijn vleugels in. Ik klim naar boven en sluit het luik. Ik wordt meteen onder schot gehouden door Russen. Ik sla mijn nagels in en hef mijn hoofd op. Ik grijns. “Rot op, stelletje stomme russen.”zeg ik rustig. “Rot zelf op, jij gaat naar de gevangenis. Je hoort bij het verzet.”zegt een rus in brakkig Nederlands. “Rot toch op en spreek Russisch ik spreek de taal oen.”Zeg ik kil in hun taal.

Ze binden me vast en ik grijns. Perfect als ik in de gevangenis ben bevrijd ik de gevangenen en wijs ik ze de weg. Ze voeren me af. Ze brengen me naar Engeland. Bij een enorm gebouw stoppen we en stappen we uit. Ze maken mijn handen los en grijnzen. Ze duwen me een cel in, waar nog zeker twintig andere rebellen zitten. Ze kijken mijn kant op. “Hoe is het met het verzet?” vraagt een man zacht. “Nederland bezet en verzet`s groep 1 is er nog. En een nieuwe groep. 0alfa. Ik ken de lijders persoonlijk, een van hen is mijn tweeling broer. Ik ben Kathy, ik was de leider van 0alfa.”zeg ik zacht.

“Dat is toch een mengeling van verzet`s groepen 2 tot 10 en een of ander bende?’vraagt een vrouw. “Ja, ze hebben een raad van tien leden waaronder twee robot`s.”zeg ik zacht. “En jij bent een van die tweeling.”zegt een man. “Ja, maar ik ben er uit geschopt omdat ik niet zo lang geleden in een Dark Angel ben veranderd. Ik vindt het vreselijk en ik wil ze geen pijn doen. Ik ben gedeeltelijk vrijwillig vertrokken, maar mijn broer vond het goed dat ik weg ging.”zeg ik zacht. Hoe komen we bij de groep?”vraagt de man zacht. Ik leg zacht de weg uit en vertel ze waar de russen zitten.

Ze schrikken niet af, omdat ik een Dark Angel ben. “Je, kunt nu je een Dark Angel bent infiltreren bij de russen, ongeveer tien van hen zijn Dark Angel`s. er is er een waarvoor je echt moet op passen. Hij is de zoon van de Dark Lord. Hij lijdt de russen en zijn zoon volgt hem op.”zegt de man zacht. “Weet ik, Dirge, hij was drie weken geleden bij ons. Hij heeft me verteld dat ik de Dark Angel prinses ben.”zeg ik zacht. “Perfect maak daar gebruik van.”zegt de man. “Hoe gaan we uit breken?”vraagt de vrouw zacht. “Als we naar de eetzaal gaan met z`n alle. We zorgen voor opschudding en dan weet ik het niet.”zegt de man. “Zorg voor opschudding zodat de bewakers komen.” Zeg ik zacht.

“Ik verander en verscheur ze, heb ik gelijk wat te eten.”zeg ik zacht. “Goed.”zegt de man. We wachten zeker twee uur en ik voel de honger op komen. “Ik hou het niet langer als ze nu niet komen verscheur ik straks nog een van jullie.”zeg ik zacht. “Eten.”roept de bewaker luid. De deur gaat open en we worden vooruit geduwd naar een grote zaal vol met tafels. We krijgen een bord met een vieze groente drap. Ik duw het weg met een vies gezicht. “Ik haat groente.”zeg ik zacht. “Nu?”vraagt de man. Ik knik en de man gooit mijn voedsel naar het hoofd van een ander.