The last war (HFST7)

Steven pov:
Kathy en ik bespreken de plannen om de gevangenen te bevrijden en laten de raadsleden binnen. We overleggen en ze keuren het goed. Ze verlaten de kamer en ik hoor iedereen rustig praten. Ik druk Kathy tegen mij aan en ze zucht. “Weet je, toe je werd gevonden door die verzet`s leden, en ze je mee namen was ik boos. Ik miste je elke dag en hoopte dat je op een dag zou terug komen.”zeg ik zacht.”Ik ben terug, alleen niet op de manier die je gehoopt had.”Zegt ze zacht. “O Angel, ik heb je echt gemist.”zeg ik zacht. Ze kijkt op en duwt me van zich af. “Ik…”begint ze. “Sht zeg maar niks, ga maar slapen.”zeg ik zacht. “Alle bedden zijn bezet Steven, iedereen heeft nu een plek behalve zij.”zegt Jik die binnen komt denderen en op Kathy wijst. Kathy kijkt de kant van Jik op en loopt de kamer uit.

“Jik ga nou maar je rondes doen.”Zeg ik geërgerd. Ik ga de kamer uit en kijk of iedereen slaapt. De mannen staan op hun plaatsen en ga op zoek naar Kathy. Ik vindt haar in een gang. Ze ligt op de grond en staart naar het plafond. Ik hijs haar overeind en loods haar naar mijn kamer. Ik duw haar op het bed en zucht. “Nog even koppig als altijd. Angel je moet slapen.”zeg ik zacht. Ze knikt en trekt haar mantel uit, de legt die over een stoel heen en doet haar rugzak af. Ze haalt wat van haar rug af en ik grijns als ik zie dat het een IZH-61 is. Ze gaat op het bed liggen en valt meteen in slaap. Zelf gaap ik ook. Ik trek mijn schoenen uit en ga naast haar liggen. Ik val snel in slaap.