{Narnia}When 2 enemies fall in love[Two hundred and fourteen]

Peters mond verstrakte en zijn ogen stonden kil. 'Jij.' Selena draaide zich geschrokken om en keek de tikker aan. Aan Peters reactie te zien, was het helemaal niet Evi of Nathalie. Blond haar waar nonchalant even de vingers doorgehaald waren, blauwgroene ogen, een wit hemd dat wat opengeknoopt was tegen de hitte en een zwarte broek en die onmiskenbare grijns die ze zo haatte. 'Ja, ik.' Jake. En toch kan je zien dat hij zich niet op zijn gemak voelde. 'Wat dòe je hier eigenlijk nog?' knarsetande Peter dreigen. 'Was het bij de oorlog niet duidelijk genoeg?' 'Jawel.' zei Jake bedeist en keek naar Selena die zeker het gevoel had dat ze moest overgeven. 'Hoe gaat het met die wond, Peter?' lachte hij opeens. 'Best wel goed gedaan he, koninkje van mijn niets?' 'Hou je kop.' Hij keek terug naar Selena en negeerde zijn woorden. 'Je ziet er hartstikke mooi uit, Selena.' Ze keek hem kwaad aan; 'Ik hoef geen complimentjes van jou.' en Peters "hou je kop, Jake." begon weer. 'Ach, het mag gezegd worden.' zei hij met een glimlach en stak zijn hand naar boven om haar wang te strelen maar ze deinsde achteruit en Peter greep zijn hand stevig beet. 'Ik zei dat je je kop moest houden en blijf van mijn vriendin af!' 'Ik sta niet onder jouw bevel, Narniër.' siste Jake en even leek het alsof het op een gevecht ging uitdraaien maar Selena sprong tussenbeiden. Dit kon ze niet laten gebeuren, ze kon het haar vader niet aandoen nu hij zoveel moeite in dit alles had gestoken. 'Jongens, zoveel moeite in dit alles had gestoken. 'Jongens, stop er gewoon mee! Dit is een bal, geen arena. Dus stop gewoon met elkaar op te hitsen en doe normaal.' 'Selena heeft gelijk.' zei Jake en knikte. 'Wat wil je, Jake?' zuchtte ze. 'Even met je dansen en praten.' zei Jake rustig alsof het niets was. Ze keek hem met grote ogen aan. 'oh nee, daar komt niets van in huis.' zei Peter kwaad. 'Zoals ik al zei: je raakt haar met geen vinger aan. Ik ken jouw spelletjes.' 'Ik denk dat ze dat zelf kan beslissen. En geen spelletjes. Ze verdient mijn excuses.' 'Excuses?' 'Ja, Selena. Mijn oprechte excuses. Dans dan even.' Ze zuchtte.. wat kon hij ook doen? En wat maakte het uit. 'Selena, nee..' Peter keek haar bezorgd aan. 'Even, Peter. Ga even naar Lucy. Ik laat hem zijn zegje doen.' 'Ze heeft gesproken.' Jake draaide zich naar Peter. 'Oké dan.' hij ging naar zijn kleine zusje. 'Maar ik hou je in de gaten, jongen. Een verkeerde beweging.' 'Hehe.' hij draaide zich terug naar Selena. 'Laten we.' en ze begonnen te dansen, met tegenzin van haar.