Because you were/are special to us/me (ftsk) 27

"Oké, kalmeer eerst even en dan vertel je me wat er scheelt." Ik haal enkele keren diep adem. "Een meisje heeft Kyle gekust." Het enige wat Caleb doet is een wenkbrauw optrekken. "Van een kus wordt jij zo hysterisch?" vraagt hij verwonderd. "Een kus op zijn mond." blijkbaar is het moeilijk te begrijpen voor Caleb. "Heeft hij teruggekust?" vraagt hij meteen als hij het eindelijk doorheeft. "Geen idee. Toen het meisje hem kuste ben ik naar binnen gelopen. Austin is naar buiten gelopen en zei me dat ik jou moest vertellen wat er gebeurd was." leg ik uit. "Misschien kan het ook handig zijn als je alles vertelt van het begin tot het einde." Ik knik en begin mijn verhaal. "Deze ochtend kwam Kyle me wakker maken, hij wou me meenemen naar het skatepark waar ik dan ook graag voor instemde. We maakten ons broodjes klaar om 's middags daar te eten. Tegen de middag gingen we op het grasveldje naast het skatepark zitten. We hebben gegeten en gelachen. Als al het eten op was dan nam hij al het vuil en deed het in de vuilbak maar toen hij terugkwam was hij gestruikeld over zijn voeten. Zoals het in elke cliché gaat viel hij recht op mij en daarna volgde een kus. Deze keer was ik niet van plan hem van me af te duwen of wat dan ook, ik hou echt wel van Kyle, al vanaf het moment dat we overeenkwamen. Ik was zo blij dat ik hem eindelijk voor mij zou hebben maar mooie liedjes duren niet lang en al zeker niet bij mij. Het meisje trok hem recht en vroeg of hij zich pijn gedaan had. Daarna stond ze erop hem naar zijn hotel te brengen. Mij was ze al helemaal vergeten, laat staan dat ze merkte dat ik er was. Ik heb dan maar vlug alles bij elkaar genomen en ben hen achtervolgt. Ze duwde mij vanachter in de auto en hem vooraan. Toen we hier aankwamen was ze zo hard aan het slijmen bij Kyle. Ik ben geïrriteerd de auto uitgestapt, ze stelde zich voor en heeft hem toen op de mond gekust. Dat was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen dus ben ik huilend naar binnen gekomen." Hoe meer ik vertel hoe verder Caleb zijn mond openvalt. Ik snap het helemaal niet want het verhaal is totaal niet spannend of verbazingwekkend als je het mij vraagt maar we hebben het over Caleb Turman van Forever The Sickest Kids, dus veronderstel ik dat het een vrij normale reactie is.

"Het..." Ik wil hem erop wijzen dat zijn mond nog steeds open is na 5 minuten maar Caleb doet zijn hand voor mijn mond. Ik vraag me af wat er scheelt. Als ik goed luister hoor ik iemand roepen van buiten. Caleb laat zijn hand voor mijn mond zakken en loopt naar het raam. Nieuwsgierig als ik ben volg ik hem. Het is Kyle die een scene maakt bij het meisje. "Hij houdt zoveel van je dat hij een scene maakt voor heel de straat. Kijk, de buren staan allemaal buiten of aan het raam." Caleb heeft gelijk, aan elk huis is er wel een gordijn opzij geschoven of zie je mensen op hun oprit staan. Voor alle duidelijkheid: mijn ouders vonden niets beter dan te gaan wonen middenin een wijk vol mensen die op pensioen zijn. Vrij vertaald betekent dat dus mensen die een hele dag niets te doen hebben en dus als ze nog maar iets horen voor hun raam of op hun oprit gaan staan om te kijken wat er aan de hand is. "Waar is Austin?" Caleb wijst naar opzij. Een twintigtal meter van Kyle en het meisje staat Austin toe te kijken met een geamuseerd gezicht. "Ik open het raam wel, dan horen we ineens wat Kyle te vertellen heeft." Ik slaag meteen zijn arm van het raam. "Waar denk jij dat je mee bezig bent? Luistervinken is onbeleefd. Laat het hen gewoon uitpraten." Eén van Calebs wenkbrauwen gaat omhoog. "Wedden dat je zelf heel graag wilt weten wat hij aan dat meisje aan het verkondigen is? Ik durf te wedden dat het is dat hij jou ziet zitten en dat hij niets met haar wil te maken hebben." verdedigd hij zichzelf en opent toch het raam.

"...van mijn dromen. Als dit niet meer goed komt is het allemaal jouw fout." roept hij boos. "Kyle, ik hou van jou. Wie zegt dat dat meisje je zoveel te bieden heeft als mij?" gaat ze er tegenin. "Je kent me amper. Wat weet jij eigenlijk van mij? Je weet nog niet half zoveel van mij als Elisa van me weet." blijft hij volhouden. "Je bent Kyle Burns, speelt drum bij Forever The Sickest Kids, je lag vorig jaar in een coma voor 2 maand, je hebt een neus- en oorpiericing en je haar is blond geverfd. Je zou een eerste date laten doorgaan in six flags. Je oorspronkelijke haarkleur..." gaat ze in de verdediging. "Ach, dat is alles wat er gezegd wordt op internet. Ik zeg het je, jij valt voor Kyle Burns van Forever The Sickest Kids. Elisa daarentegen valt op gewoon Kyle." Hij wil naar binnen lopen maar opnieuw houdt ze hem tegen. "Ik hou echt van je." Opnieuw doet ze een poging hem te kussen maar Kyle houdt haar op afstand. "Ik heb door jou binnen nog een heleboel uit te leggen. Nog zo'n kus en ik leef niet meer." Het meisje kijkt gekwetst naar Kyle. Hij mompelt iets en geeft haar een knuffel. Hij laat haar los, neemt afscheid van haar en loopt naar binnen. Caleb sluit snel het raam en samen gaan we op mijn bed zitten.