{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part Ninety-four.]

Lucy keek hem als zijn moeder aan,ook al was ze veel jonger.’Niets Luus,’zei Peter zo emotieloos mogelijk.’’Jawel!’Lucy was niet van plan om snel op te geven,’Peter.Ik weet dat je deze middag weg bent geweest,Susan zit je aan te moedigen,of iemand anders.Daar is iets gebeurd,daar ben je van slag van.’Peter keek haar met open mond aan.Zij had een uitleg gegeven die Peter helemaal niet verwacht had van haar.’Ik,ik,’’Ja,’zei Lucy vrolijk,’Vertel het!’’Ik,’Peter bezweek onder haar smekende blik,’Susan zei dat ik nog eens met Selena moest afspreken.Ik heb dat ook gedaan,en dat was vandaag.Ik voel iets voor haar,volgens Susan ben ik,ik verliefd op haar.Toen ik net dat wilde zeggen kwam ene Jake.Selena kende hem duidelijk en,ja,ik denk dat hij haar wilt.Jake begon dom tegen me te doen en als Selena er niet tussen was gekomen,waren we zeker en vast aan het vechten.’Lucy’s ogen begonnen te twinkelen.’Ik wist het wel!Ik en Gabrielle wisten het wel!’zei ze vrolijk.’Jij en Gabrielle?’Peter staarde haar nietbegrijpend aan,’Is..is Selena dan op mij verliefd?’’Dat weet ik niet,Peet,’zei Lucy lacherig,’Ik ben niet helderziend.Maar we zeiden dat jullie goed bij elkaar passen.’Peter grijnsde.Dan zullen we maar beginnen.Hij nam een ballon en blaasde hem op,zo hard dat hij kapot sprong.Hij lachte naar Lucy,die zich een ongeluk schrok.’Dan beginnen we maar!’zei ze blij en net als alle anderen,begonnen ze met hun versieren.