♥. I will show you my sunbeams. ♥ #37

Sayuri pov
Ik zit nu al weer een maand bij Akatsuki en heel eerlijk? Het is lang niet zo slecht als ik het me had voorgesteld. Ik heb Itachi, hij is echt mijn rots op het moment. En ik houd me er heel stevig aan vast. Ook Deidara en Hidan doen redelijk normaal tegen me. Pain negeert me volledig omdat ik hem Naruto niet heb gegeven. Maar alsof ik daar wakker van lig?
Op het moment zit ik vlakbij de grot en staar een beetje over het water. Ik hoor voetstappen en glimlach. Die voetstappen herken ik ondertussen uit duizenden.
Itachi komt naast me zitten. ‘Sayuri… Moet je me iets vertellen?’
Verbaasd kijk ik hem aan. ‘Euh…Nee?’
Itachi kijkt voor zich uit. ‘Over Sasuke en jou?’
Ik verstijf. Hoe weet hij dat?!
Itachi kijkt me weer aan. ‘Sasori en Deidara liepen een heel stuk verderop in het bos en zagen Kakashi en Sasuke lopen. Ze hadden het erover dat ze jou aan het zoeken waren. Waarom helpt Sasuke jouw vader zoeken, Sayuri? Het is niks voor Sasuke om dat zomaar te doen.’
Ik staar naar het water. Dus papa en Sasuke zijn naar me op zoek? Ik voel me niet zo opgelucht als ik zou moeten. Deels omdat ik doodsbang ben dat hen wat overkomt op hun tocht hiernaartoe maar ook omdat ik het eigenlijk wel fijn vindt om mijn beste vriend weer terug te hebben.
‘Ik…Sasuke…We… Ik krijg de woorden niet uit mijn mond.
Itachi legt een hand op mijn schouder. ‘Jij en Sasuke zijn…samen?’
Ik bijt op mijn lip en knik.
Itachi’s hand glijdt van mijn schouders af. ‘Waarom heb je me dat niet meteen gezegd?’
Ik haal mijn schouders op. ‘Ik was bang dat je boos werd…’
Itachi rolt met zijn ogen. ‘Sayuri, ik ben je beste vriend!! Oké, we hebben elkaar jaren niet gezien, dat weet ik. Maar ik ben nog steeds je allerbeste maatje en ik zal doen wat een beste vriend hoort te doen. Dus je kunt me alles vertellen en ik zal nooit kwaad op je worden, je uitlachen of wat dan ook, oké? Zelfs niet als je me vertelt dat jij en mijn kleine broertje iets hebben.’ Hij begint te grijnzen. ‘Ik vind het eigenlijk wel cool!’
Ik rol met mijn ogen. ‘Hartstikke cool! Mijn vriendje en beste vriend willen elkaar vermoorden. Super!’
Itachi slaat zijn ogen neer. ‘Je weet dat dat niet waar is.’
Ik zucht. ‘Sorry. Maar mijn vriendje wil wel mijn beste vriend vermoorden. Niet bepaald ideaal.’
Itachi slaat zijn arm om mijn schouders en drukt me tegen hem aan. ‘Het komt goed,’ zegt hij vastberaden.
Ik zucht. Ik wil hem zo graag geloven!