De deur ging open en het lachende gezicht van Taylor kwam weer tevoorschijn. Slaperig rekte je je uit en keek op de klok. Jemig, wat ging de tijd toch altijd snel als je sliep! Je volgde iedere beweging die Taylor maakte om bij jouw bed te komen. “Je mag naar huis!” zei hij blij. “Alleen wel in een rolstoel…” Zijn gezicht betrok weer. “Ik vind het erg vervelend voor je.” Zei hij medelevend. Zijn bruine ogen priemden in de jouwe. Een warm gevoel bekroop je. “Die rolstoel kan me niks schelen,” zei je terwijl je rechtop ging zitten, “als jij me niet weggedragen had was het misschien nog wel veel erger geweest.” Je zag dat die vleiende zin indruk op hem had gemaakt, want hij bloosde weer. "De zuster komt zo om je te helpen." zei Taylor verlegen. Je keek naar de deur, die zojuist open was gevlogen. Daar had je de strenge zuster weer. "Ben je hier nou al weer, jongen?" Blafte ze. "Heb je soms niks beters te doen?" Geïrriteerd duwde ze Taylor aan de kant om jouw toestand vast te stellen. "Ik zal je een rolstoel geven en wat medicijnen tegen de eventuele pijn voorschrijven. Daarna mag je gaan." Zei ze op een kalme toon, maar met een kille blik in haar ogen. "Dankuwel." Probeerde je niet al te kwaad te zeggen. Dat lukte, want de zuster liep weer klikklakkend op haar hakjes de kamer uit. "Wat een onaardig mens." Zei Taylor en hij haalde zijn neus op. Dat zag er zo grappig uit dat je meteen in lachen uitbarstte. Dat was niet zo heel erg handig, want je keel kon het nog niet aan en je voelde wéer een hoestbui opkomen. Geschrokken kwam Taylor naar je toe lopen om je op je rug te kloppen. Even voelde je zijn gezicht heel dichtbij. Jammer genoeg trok hij die weer terug toen hij merkte dat je hoestbui over was. Hij ging weer op je bed zitten. "Zo," zei hij, "waar woon jij eigenlijk?" Je vertelde hem waar je woonde en dat je hier maar voor even was. Taylor zei dat dat ook bij hem het geval was omdat hij bezig was met een film hier in New York. Jullie vertelden elkaar nog wat over jullie zelf toen de zuster je voor de zoveelste keer kwam onderbreken.

Reageer (8)

  • Courageux

    kut dokter.
    oeps te harde woorde.
    WAT BOEIT HET IK HAAT DAT WIJF
    en nu verder jij!

    1 decennium geleden
  • SecretLover

    Bíatch :((
    verder!

    1 decennium geleden
  • montymarijuana

    wat een gemeen mens is het ok
    snel veder

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen