Hoofdstuk 1 - Fijne verjaardag, Lettuce! *

Ichigo rende samen met Aoyama richting café Mew Mew. ‘Schiet op Aoyama-kun!’ riep Ichigo lachend aangezien Aoyama haar niet bij kon houden. ‘Ichigo, wacht nou even!’ riep Aoyama hijgend maar ze luisterde niet.
Eindelijk kwamen ze bij het café aan. ‘Hallo iedereen!’ zei Ichigo met een vrolijke glimlach op haar gezicht. ‘Hallo Ichigo, Aoyama,’ zei Zakuro rustig.
‘Je bent alweer te laat,’ merkte Mint op. Ichigo krabte op haar achterhoofd. ‘Tjaa…’
‘Dat is mijn schuld vrees ik,’ zei Aoyama en hij keek Ichigo aan. ‘Laten we ons maar omkleden,’ zei hij met een glimlach tegen haar en Ichigo knikte. Ze liepen naar het achterste deel van het café en gingen beide een andere kleedkamer in. Toen de klanten ninnenkwamen, kwamen ze weer te voorschijn.
Iedereen ging druk aan het werk. Terwijl Lettuce driedubbel zoveel werkte als altijd, keek ze vaak om haar heen. ‘Lettuce?’ vroeg Mint.
‘Ja?’ vroeg Lettuce verwachtingsvol. ‘Wil je Shirogane even helpen in de keuken?’ vroeg ze. ‘Oh..ja,’ zei ze teleurgesteld en ze liep naar de keuken.
Ze was nog maar net binnen en ze hoorde veel gelach en gegrinnik achter zich. Ze zuchtte.
‘Hulp nodig?’ vroeg Lettuce toen met een glimlach en toen hij zich omdraaide begon ze te blozen.‘Nee, ik ben net klaar,’ zei hij glimlachend tegen haar.
‘Oké!’ zei ze en ze liep weer weg. ‘Lettuce?’ vroeg hij. Ze stopte en draaide zich om. ‘Is er iets?’ vroeg hij en hij keek haar vragend aan. Waarschijnlijk zag hij dat ze ergens naar verlangde, dat ze op iets wachtte.
Lettuce schudde haar hoofd. ‘Het is niets,’ zei ze met een waterig glimlachje en dit keer liep ze echt weg. Toen zag ze Akasaka lopen. ‘A-akasaka-san?’
‘Ja, lettuce?’ vroeg hij terwijl hij haar vriendelijk maar toch nog misterieus aankeek. ‘Mag ik… zou ik even weg mogen?’ vroeg ze. Hij zag haar ernstige en verdrietige blik en knikte dan maar.
Lettuce kleedde zich om en verliet het café terwijl iedereen haar verbaasd. ‘Wat is er met Lettuce onii-sama?’ vroeg Pudding maar niemand antwoordde.


Lettuce strompelde een lange tijd door de stad. Iedereen was het vergeten, niemand wist het.. En ze had nog wel vreselijk hard gewerkt om een beetje op te vallen vandaag, zelfs haar ouders wisten het niet.
Ze zuchtte diep en slenterde richting het park. Eenmaal daar ging ze op een bankje zitten.
Niet zo heel ver weg zag ze een vrolijk gezinnetje, feets vieren door een picknick.
‘Fijne verjaardag, Dakita!’ riepen haar ouders van het meisje in koor. ‘Dit is de beste verjaardag ooit!’ riep het meisje vrolijk. Lettuce zuchtte. Kon zij dat maar zeggen, ze voelde zich op dit moment zo ongelooflijk eenzaam.
‘Kan ik erbij komen zitten?’
Lettuce schrok en keek vlug op. Daar stond een meisje met bruin haar. Ze knikte en het meisje ging zitten. Ze zuchtte.
‘En waarom ben jij alleen?’ vroeg Lettuce aan het meisje die haar verbaasd aankeek. ‘Nou.. het is echt een perfecte dag om bij mensen die je liefhebt te zijn, of ieder geval niet echt een dag om alleen te zijn,’ zei ze.
Het meisje haalde haar schouders op. ‘Ik ben weggelopen,’ mompelde ze. ‘Ik kon de stress niet meer aan,’
Het meisje keek naar de lucht. ‘En jij?’
Lettuce keek naar haar schoot. ‘Iedereen lijkt mijn verjaardag vergeten te zijn en ik lijk wel een machine voor hun,’ zei ze somber. ‘Gefeliciteerd dan,’ zei het meisje met een glimlach.
‘Dankje, ik ben trouwens Lettuce,’ zei ze met een glimlach. ‘Ik…’ het meisje hoorde stemmen en keek om. ‘Ik moet weg!’ zei ze geschrokken en ze rende vlug weg.
‘Wacht!’ riep Lettuce nog maar ze hoorde haar al niet meer. Ze keek het vreemde maar vriendelijke meisje na. Toen keek Lettuce op haar horloge en schrok van de tijd.
Tijd om terug te keren naar het café. Ze zuchtte nogmaals en liep er vervolgens heen. Het was vast druk in het café…
Ze kwam aan bij het café en ging naar binnen. ‘Gefeliciteerd!’ hoorde ze van alle kanten en ze was aangenaam verrast. Ze glimlachte breed.
‘Jullie- jullie zijn het niet vergeten?’ vroeg ze. ‘Ben jij gek, natuurlijk zijn we het niet vergeten!’ zei Ichigo vrolijk.
Iedereen was er bij, behalve Akasaka dan maar er stond wel een reus van een taart. Vrolijk nam iedereen een stuk taart, de klanten waren weg, waarschijnlijk weggestuurd.
Lettuce glimlachte zo breed als ze kon toen ze een cadeautje ontving van Shirogane. ‘Bedankt, Shirogane-san!’ zei ze terwijl ze voorover boog, met haar handen op haar knieën.
‘Pudding gaat optreden ter ere van verjaardag!’ zei Pudding enthousiast terwijl ze op de toonbank stond. ‘De top één beste act, bal ballancering!’
Ze haalde haar grote bal ergens vandaan en ging er allemaal gekke dingetjes op doen.
Lettuce lachtte vrolijk. Toen kwam Akasaka aanrennen en blij keek hij niet. ‘Iedereen meekomen alsjeblieft!’ zei hij ernstig. En ze gingen allemaal, zelfs Aoyama die niks anders meer was dan een normaal mensen jochie ging erheen.
What’s going on?