Tara - Laatste hoofdstuk (?)

Hoe kon hij nu gaan denken dat hij niet goed genoeg voor me zou zijn. Hij was het beste dat ik waarschijnlijk ooit zou meemaken. Wel was ik daarjuist echt geïrriteerd bij het idee dat hij tranen zou laten voor iemand die hem niet verdiende. Hoewel het echt egoïstisch van me zou zijn als ik zou zeggen dat ik hem helemaal verdiende, dat hij helemaal voor mij zou zijn. Mijn lippen leken zich niet te lossen van de zijne. Terwijl mijn lichaam kronkelde onder dat van hem.
"Dat ben je." Een klein glimlachje werd hem geschonken, maar in no time vonden onze lippen elkaar weer. Pure aantrekkingskracht als je het mij vroeg. De kriebels welde weer op toen hij met zijn handen naar mijn shirt gingen. Zachtjes maar duidelijk voelde ik zijn duimtoppen, die blijkbaar hongerig waren naar mijn huid. Ergens leek hij zich ervoor in te houden, maar natuurlijk moet hij je absoluut weer verrassen als je het niet verwacht. Zijn handen die even over mijn borsten gleden. Het deed me heerlijk huiveren van spanning. Mijn benen spanden zich ook meer op rond zijn lichaam en voor de greep in zijn haar gelde hetzelfde. Een hap naar adem ontsnapte me en mijn ogen sloten.
"You like it?" Zijn Brits accent dat overdreven was, zou me normaal aan het lachen brengen, maar dat deed ik nu niet. In mijn ogen leek het een stomme vraag. "Mmmm-mm," bracht ik er vrijwel meteen uit.
"Matthew, we zijn thuis!" Mijn ogen vlogen open. Oh God, nee! Moest dat nu echt? Echt perse nu? Vrijwel meteen vonden zijn ogen de mijne. Afwachtend keek ik hem aan. "Ja, ik kom zo!" kwam er uiteindelijk uit Matt zijn mond. "Nog eventjes..." fluisterde ik tegen zijn lippen aan en plantte er nog een kus op. Hij wou het ook wel, maar beiden besefte we dat het niet ging. Niets zo beschamend als door zijn oma betrapt te worden. Toch lieten we onze handen nog even elkaar liefdevol strelen en een redelijke lange kus geven. Het leek op een soort afscheid dat ik niet wou. Beneden leek er iemand duidelijk ongeduldig te worden en liep naar boven. Matt trok snel een shirt aan waarbij ik een speelse pruillip gaf. Hij leek er even over te kunnen lachen en trok me tegen zich aan. "Ik hoop dat we elkaar echt niet na een week beu worden." Daarna liepen we snel de kamer uit. "Ik kom al Grans!"
Beneden stond een oude vrouw ons op te wachten. Dat was die vrouw van gisteren! Zijn oma? "Ik zei toch dat je ze niet moest toren!" kwam er een oude mannenstem tussen. Het enigste wat ik erbij kon doen was grijnzen. "Goede namiddag." Om eerlijk te zijn zag Matt zijn haar er helemaal niet uit en hoe dat van mij eruit zag wou ik om eerlijk te zijn niet weten. Bear kwam naar me toe gespurt met het broodje, wel niet met de kaas. "Wel Matthew, heb je een vriendinnetje?" En daar gingen we dan... Ze liep naar de keuken en gebaarde dat we moest volgen. "Als je wilt kan ik je nog altijd mee naar mijn huis ontvoeren? We hebben ons nog niet echt aan het plan gehouden." fluisterde ik hem zachtjes toe. Dit keer mocht hij zich volledig uitspreken tegen zijn grootouders. Echter leek zijn oma helemaal in de wolken met het feit dat ik haar kleinzoon aan het afsnoepen was van haar.