Preparations 3.4

“Goed geslapen?” vroeg Lexus toen ik aan tafel aanschoof. “Ja, ik heb beter geslapen. Hoe laat ben je weg gegaan?” vroeg ik hem. “Je lag al binnen en half uur op de bank te slapen. Dus ik heb je in bed gelegd en ben naar de huiskamer gegaan.” Serieus, al binnen een half uur? Ik keek hem een beetje ongelovig aan. Een grijns verscheen op zijn gezicht. “Nou jongens, opschieten met eten. Jullie moeten zo naar beneden. Ik wil niet dat jullie voor schut staan bij de rest, door te laat te komen,” zei Annabel. Ze gehoorzaamden snel en aten nog wat extra broodjes.
“Sloan, als je met de rijke districten een pact wil sluiten, wil ik je vandaag je uiterste best zien doen. Ik wil weten wat voor wapens je kunt hanteren,” zei ik. “Zal ik doen,” zei ze vrolijk. “Demian, jij weet ook wat je taak is.”
Hij knikte gehoorzamend. “Misschien kan Demian zijn survival skills aan Sloan leren,” stelde Lexus voor. “Ja, dat lijkt me een goed idee,” antwoordde ik.
“Jij kunt survivallen?” vroeg Sloan aan Demian. “Pfft,” klonk het uit Damian zijn mond. “Ik kan meer dan jij denkt. Ik mag dan wel de burgemeesters zoon zijn, maar ik ben hier als mezelf, Demian Copeland-Page.”
Dat had hij goed gezegd. “Kom, we moeten gaan,” zei Annabel. Sloan stopte het laatste stukje brood in haar mond en Demain gooide zijn glas jus achterover. Daarna liepen ze achter Annabel aan. “O ja, nog één ding.”
Ze stopte even voor ze de kamer uit liepen. Ze keken me aan. “Laat je niet gek maken door de beroeps. Ze zullen jullie uitlachen, omdat jullie voor wapens gaan trainen. Dat zijn ze niet gewend van districten zoals ons.”
“Mij krijgen ze niet gek,” zei Demian. En ze gingen daarna achter Annabel aan.

Toen ze de van de verdieping verdwenen waren, schoof Lexus een papiertje onder mijn neus.
“Dit is de lijst met tributen,” zei hij. Ik bekeek de namen die op de lijst stonden.
Jaëlle, vrouwelijke tribuut, district een. Tiaro, mannelijk tribuut, district een.
Ik last verder en bleef hangen bij de namen uit district vier. Qironn, vrouwelijk tribuut, district vier. Jayden, mannelijk tribuut, district vier. Snel las ik verder.
Het meisje dat zo op mijn oudere zus Liza leek heette: Fenesse.
Fenesse, vrouwelijke tribuut, district zeven. De tributen uit district negen waren Ennia en Djenero. Met trots las ik de namen van Sloan en Demian.
“Heb je die net gekregen?” vroeg ik. Hij knikte, “Maar ben je klaar?”
“Bijna,” zei ik en dronk snel mijn glas melk leeg. “Nou, dan ga ik vast lobbyen met sponsors en andere mentoren. Als jij dan bij de training gaat observeren?”
Natuurlijk was dat de beste taakverdeling. Lexus was daar een natuurtalent in. “Is goed.”
“Tot straks dan,” zei hij en hij stond op en liep naar de lift. Ik at nog snel het laatste stukje brood op en ging daarna ook.

De training was al begonnen. Ik schoof één van de bankjes vooraan op de tribune en zat naast Jesca, de mentor van district negen. Ik bekeek het veld en inderdaad, Jaëlle, Tiaro, Matz en Soesja tributen uit één en twee hadden elkaar al opgezocht. Qironn en Jayden stonden er ook bij, maar waren meer met elkaar bezig. Daarna vond ik Demian en Sloan bij elkaar, niet zover van de plaats waar ze konden oefenen om met wapens te vechten. Ik zag twijfel, maar toen Sloan wat tegen Demian zei, zag ik hem naar een onderdeel toelopen. Op hetzelfde moment zag ik Matz, Tiaro aanstoten. Ze begonnen te lachen. De meiden waren aan het smoezen. Ook Sloan liep naar een onderdeel toe: messen werpen. Ze kreeg eerst wat uitleg en daarna drukte de trainer een mes in haar hand. Ik zag Tiaro naar haar toe lopen. Sloan had het niet in de gaten. Ze gooide een mes, maar die kwam net voor een dummy in de grond terecht. Tiaro zei plotseling wat waar Sloan van schrok. Ze draaide zich om en keek hem vuil aan. Sloan liet niet met zich sollen. Tiaro pakte een mes van de trainer zo maar uit zijn hand en zonder te kijken gooide hij richting één van de dummy’s. Hij kwam precies op de plek terecht waar bij een mens het hart zat. Sloan keek er met grote ogen naar. Oké, beroeps mochten dan wel sterk zijn en goed met wapens om kunnen gaan, maar ze waren ook oerdom. Tiaro had al binnen twintig minuten zijn talent verklapt. Dit moest ik opschrijven en maakte een aantekening. Tiaro zei nog wat. Door goed op te letten en me te concentreren op zijn lippen kon ik eruit halen: “Kijk, zo moet het moppie.”
Maar als Sloan dezelfde mentaliteit als haar zus had, liet ze het hier niet bij zitten. Ze zou oefenen tot ze er bij neer viel. Tiaro liep lachend terug naar de andere. Sloan pakte woedend een mes van de trainer en gooide die op de dummy. Raak was hij wel, in het rechter been, maar voor mijn gevoel was dat niet hetgeen waar ze op gemikt had.
Demian had een moeilijk onderdeel gekozen, vond ik zelf. Hij stond met een pijl en boog in zijn handen. Hij trilde erg. Ik vroeg me af of dit hem wel ging lukken. Toen zag ik uit verbazing Quironn naar hem toe lopen. Ze stabiliseerde hem door zijn benen uit elkaar te tikken met haar eigen voeten. Ze praatte tegen hem, maar ik kon er niet uit opmaken wat ze zei. Ze bracht zijn elleboog op ooghoogte, zoals het hoorde. Daarna liet hij de pijl los. Midden in de onderkant van de buik. Dit was echt uitzonderlijk goed voor een eerste keer. Natuurlijk had hij hulp gehad van Quironn, maar dan nog. Demain glimlachte naar haar. Nu liet ze het hem zelf doen. Voor een tweede keer raak, net naast de andere pijl. Demian had één van de moeilijkste wapens onder de knie. Dat maakte ook duidelijk dat Quironn ook redelijk goed overweg kon met een pijl en boog. Ze gaf hem een high-five.
Quironn zag eruit als een vriendelijk meisje. Niet zo’n verwend kreng zoals Jaëlle en Soesja.
Zou dit een begin zijn van een vriendschap? Een ding leek me duidelijk. Als Sloan graag met beroeps wilde samen werken, was het met Quironn en Jayden. Maar Demian zou ook deel uit gaan maken van dit pact. Dit moest ik opschrijven. 'Demian: talent Pijl en boog, mogelijk pact met district vier. Quironn hielp hem nog eventjes.' Ik keek even opzij naar de nadere mentoren, die net als ik van alles aan het opschrijven waren. Mijn blik kruiste die van Thorsten, die me een snelle knipoog gaf. Dit ging wel goed komen. Sloan was inmiddels verder gegaan met een ander onderdeel. Maar speerwerpen was niet haar ding. De andere tributen hielden zich meer bezig met andere dingen. De jongen uit district vijf had al snel vuur.
De tributen uit zes waren bij elkaar gebleven, maar zag ik de ene na de andere fout maken bij eetbare planten. Ik schreef alles op wat maar handig kon zijn.

Nadat we geluncht hadden, ging Sloan verder met het oefenen van messen werpen. Het ging haar al snel gemakkelijk af. Bewegende dummy’s ging voortreffelijk. Dat had de trainer ook in de gaten. Ik zag hem met Sloan praten. Ze knikte 'ja' toen hij haar mogelijk iets vroeg. Hij pakte een doek en bond die voor haar ogen. Dit was waarschijnlijk veel te hoog gegrepen voor haar. Ze kreeg een mes van hem en gooide. Mijn broek zakte bijna van mijn kont af. Midden in het hoofd van de dummy. Ze deed de binddoek af en keek naar waar ze gegooid had. Ze sprong bijna een gat in de lucht. De doek ging opnieuw op. Zou het haar nog een tweede keer lukken, of was daarnet gewoon puur toeval? Ze gooide raak, in de rechterschouder van de pop. We hadden Sloan’s talent gevonden. Niet alleen snel, maar ook nog eens goed met messen.
“Hey Tiaro!” riep ze over het veld. Hij keek op en merkte dat het Sloan was. Maar ze had niet alleen de aandacht van hem getrokken, maar ook van Jaëlle, die Soesja aantikte, die op haar beurt de aandacht van Matz trok. Sloan keek Tiaro strak aan, pakte een mes en gooide zonder te kijken naar de dummy. Soesja’s mond viel open toen ze zag waar hij terecht kwam. Ik de buik van de pop. Zelfs de trainer kon bijna zijn lach niet onderdrukken. Ik kon Tiaro zijn gezicht niet zien, maar ik wist dat hij van binnen kookte van woede. Op dat moment ging de zoemer dat de eerste trainingsdag erop zat.